اثر تنظیم‌ کننده‌های رشد گیاهی بر رشد، عملکرد وکیفیت میوه طالبی رقم شاه‌پسندی

تنظیم کننده های رشد گیاهی در موارد زیادی اثرات مثبتی بر گیاهان مختلف داشته اند. به منظور بررسی اثر براسینواستروئید و اتفون روی رشدونمو گیاه طالبی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1393 انجام شد. براسینواستروئید با چهارسطح (0، 0/25، 0/5 و 0/75 میکرومولار) به صورت خیساندن بذر و اتفون با سه سطح (0، 250 میلی گرم در لیتر در مراحل 4 و 20 برگی) به شکل محلول پاشی انتخاب شدند. نتایج نشان داد اثر ساده براسینواستروئید، بر کلیه صفات غیر از وزن خشک و محتوی نسبی رطوبت برگ و کیفیت میوه معنی دار است. بیشترین سطح برگ (200 سانتی متر مربع)، وزن میوه در بوته (2/9 کیلوگرم) و عملکرد میوه ( 50 هزار کیلوگرم در هکتار) به تیمار براسینواستروئید 0/75 میکرومولار تعلق داشت. افزایش 50 درصد قندهای احیاء کننده، 21 درصد پروتئین محلول برگ، 23/8 درصد کلروفیل، 42 درصد تعداد میوه و کاهش 12/6 درصد نشت یونی با کاربرد براسینواستروئید در مقایسه با شاهد مشاهده شد. کاربرد اتفون در مرحله 20 برگی گیاه با افزایش 52 درصد قندهای احیاء کننده، 19/1 درصد کلروفیل، 14/8 درصد تعداد میوه و کاهش 5/15 درصد نشت یونی بر عملکرد و کیفیت طالبی اثر نداشت. اثر متقابل دو تیمار بر محتوی کلروفیل a و کاروتنوئید به ترتیب در سطح یک و پنج درصد معنی دار شد. اگرچه براسینواستروئید 0/75 میکرومولار و کاربرد اتفون در مرحله 20 برگی موثرترین تیمارها بودند اما براسینواستروئید با غلظت 0/75 میکرومولار می تواند عملکرد میوه طالبی را تا 41 درصد افزایش دهد.