تاثیر کود نیتروژن و کود زیستی آزوسپیریلوم برازیلنس روی برخی ویژگی‌های گندم در منطقه جوزان اصفهان

به منظور بررسی اثر کود زیستی آزوسپیریلوم و کود نیتروژنه بر عملکرد و رشد رقم روشن گندم این مطالعه در منطقه جوزان اصفهان به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل باکتری آزوسپیریلوم در دو سطح (تلقیح و عدم تلقیح) و کود نیتروژنه در پنج سطح (0، 50، 100، 150 و 200 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص) بود. استفاده از آزوسپیریلوم منجر به افزایش عمکلرد دانه و همچنین افزایش ویژگی های زراعی از جمله تعداد سنبله در مترمربع، وزن هزار دانه، درصد پروتئین دانه و قرائت کلروفیل متر شد. اثر متقابل دو فاکتور بر عملکرد دانه، تعداد سنبله در مترمربع، وزن هزار دانه و درصد پروتئین دانه در سطح احتمال 5 درصد و ارتفاع بوته و قرائت کلروفیل متر در سطح احتمال 1 درصد معنی دار شد. مقادیر بالای عملکرد دانه (4607/13 کیلوگرم در هکتار)، درصد پروتئین دانه (12/71 درصد) و قرائت کلروفیل متر (53/33) از گیاهان تلقیح شده با آزوسپیریلوم و مصرف 50 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد. در صورتی که، بیشترین تعداد سنبله در مترمربع (471/42) و وزن هزار دانه (48/4 گرم) در شرایط تلقیح و مصرف 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار تولید شد. در مجموع، تلقیح با باکتری آزوسپریلیوم و مصرف 50 کیلوگرم نیتروژن در هکتار برای دست یابی به حداکثر عملکرد دانه، کاهش اثرات مخرب زیست محیطی و صرفه جویی در مصرف کود نیتروژنه مناسب به نظر می رسد که توصیه قطعی آن نیازمند ادامه مطالعات است.