اثر غلظت‌‌های متفاوت سالسیلیک‌اسید بر ویژگی‌های کمی و کیفی جو در شرایط تنش شوری

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر غلظت‌های متفاوت سالیسیلیک‌اسید بر تحمل به شوری جو به‌صورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در محیط کنترل شده در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز در سال 1392 طراحی و اجرا شد. در این پژوهش تاثیر چهار غلظت متفاوت سالیسیلیک‌ اسید (صفر، 5/0، 0/1 و 5/1 میلی‌مولار) بر رشد، عملکرد، اجزای عملکرد، محتوای عناصر و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی جو رقم ریحان در پنج سطح شوری ( آب شهر به‌عنوان شاهد، 5، 10، 15 و 20 دسی‌زیمنس بر متر) بررسی شد. نتایج نشان داد که تنش شوری سبب کاهش معنی‌دار ارتفاع بوته (1/41%)، سطح برگ (4/23%)، تعداد دانه در سنبله (5/19%)، وزن خشک شاخساره (8/26%)، عملکرد دانه (6/34%) و غلظت پتاسیم شاخساره (2/28%) گردید. به‌علاوه، شوری غلظت سدیم شاخساره (4/239%) و هم‌چنین فعالیت آنزیم‌های کاتالاز (0/46%)، سوپراکسیددیسموتاز (6/256%) و پراکسیداز (3/760%) را افزایش داد. سالیسیلیک‌ اسید، بسته به غلطت کاربرد، تاثیر مثبتی بر رشد و سایر صفات اندازه‌گیری شده داشت، به‌طوری‌که در اغلب موارد بیشترین تاثیر مربوط به غلظت‌های 0/1 و 5/1 میلی‌مولار بود. برهمکنش‌ها نیز نشان داد که با کاربرد سالیسیلیک ‌اسید و افزایش غلظت آن بخشی از تغییرات منفی شوری بر رشد، عملکرد، محتوای یون‌ها و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان جبران گردید؛ درحالی‌که غلظت 5/0 میلی‌مولار تاثیری معنی‌داری نداشت. به‌طورکلی نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد محلول‌پاشی سالیسیلیک‌ اسید منجر به افزایش تحمل جو به تنش شوری، از راه تغییر نسبت جذب یون‌های سدیم و پتاسیم و هم‌چنین افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانت گردید.