ارزیابی کمی و کیفی میوه دو توده محلی طالبی به‌صورت پیوندی و غیرپیوندی

به‌منظور بررسی عملکرد کمی و کیفی دو توده محلی پیوندی طالبی (cucumis melo gr. cantalupensis) به نام‌های سمسوری و ساوه، پژوهشی در سال 1388 در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با 10 تیمار و سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی جهاد دانشگاهی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران واقع در کرج انجام شد. پنج رقم کدوی هیبرید تجاری به نام‌های ace، shintozwa، shintohongto، zuktozwa و ferro به‌عنوان پایه استفاده شدند. رقم‌های ace، shintozwa و shintohongto به‌عنوان پایه هر دو توده سمسوری و ساوه و رقم‌های zuktozwa و ferro فقط به‌عنوان پایه توده سمسوری به‌کار گرفته شدند. هر توده سمسوری و ساوه غیرپیوندی نیز به‌عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. تجزیه واریانس اثر پایه روی صفات در طالبی سمسوری نشان داد که تعداد میوه کل، تعداد میوه بازارپسند، عملکرد میوه بازارپسند و مواد جامد محلول میوه تحت تاثیر پایه قرار گرفته است و اختلاف معنی‌داری نشان داد. از طرف دیگر در طالبی ساوه، وزن تک میوه و وزن تک میوه بازارپسند و ضخامت گوشت میوه تحت تاثیر پایه تفاوت معنی‌داری نشان داد. مطابق با نتایج مقایسه میانگین، توده سمسوری پیوند شده روی پایه shintozwa با 68/5 عدد از تعداد میوه بازارپسند بیشتری برخوردار بود. هم‌چنین توده سمسوری پیوند شده روی پایه shintozwa با 85/10 کیلوگرم بالاترین عملکرد بازارپسند تک بوته را داشت. در مورد مواد جامد محلول میوه، توده سمسوری پیوند شده در مقایسه با سمسوری‌های غیرپیوندی، با اختلاف معنی‌داری شیرین‌ترین میوه‌ها با بریکس بالا را تولید نمودند. پایه ace در مقایسه با دیگر پایه‌ها، توانست سنگین‌ترین میوه بازارپسند (23/3 کیلوگرم) را با پیوندک توده ساوه از آن خود کند. در توده ساوه، ضخامت گوشت میوه روی پایه ace به‌همراه گیاهان غیرپیوندی با اختلاف معنی‌داری بیشتر از سایر پایه‌ها بود.