اثر سطوح مختلف آبیاری بر خصوصیات مورفولوژیک، فیزیولوژیک و خواص آنتی‌اکسیدانی وسمه

Cappadocica desv. isatis یک گیاه علفی بومی منطقه مرکزی ایران و متعلق به خانواده brassicaceae می باشد. در تحقیق حاضر به بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه شامل سطح تاج پوشش، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه ها ،طول ریشه ها، میزان پرولین، محتوای کربوهیدرات های محلول موجود در اندام هوایی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار پرداخته شده است. سطوح تیمار آبیاری شامل تامین 100%، 75% و50% کمبود آب خاک (i100، i75 و i50) بودند. نتایج نشان داد که تیمار آبیاری تاثیر معنی داری بر میزان سطح تاج پوشش گیاه نداشته است. بیشترین و کمترین مقدار وزن تر و خشک اندام هوایی به ترتیب در سطوح i100 و i75 و i50مشاهده گردید. وزن تر و خشک ریشه و میزان محتوای پرولین در تیمار i50 بیشتر از دو تیمار دیگر بود. محتوای کربوهیدرات های محلول و طول ریشه ها در تیمار i50 بیشتر از i75 و آن نیز بیشتر از تیمار i100 بود. هم چنین فعالیت همه آنزیم های آنتی اکسیدانی از هفته دوم تا هفته چهارم روند افزایشی داشت. فعالیت آنزیم های آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز و کاتالاز در تیمار i50 بیشتر از سایر تیمار ها و این مقدار برای آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در تیمار i50 و i75 بیشترین بود.

Effect of Different Irrigation Levels on Morphological, Physiological and Antioxidative Characteristics of Isatis cappadocica Desv.

Woad (Isatis cappadocica Desv.) is a herbal plant, native to central and western Asia and from Brassicaceae family. In this research, we have investigated the effects of different irrigation levels on plant morphological and physiological attributes including canopy area, roots and shoots dry and fresh weight, roots length, proline concentration, shoots soluble carbohydrates content and antioxidant enzymes activity in a 4replicate completely randomized design pot experiment. Irrigation regims consisted of replenishment of 100, 75 and 50 percent of soil water depletion (I100, I75 and I50) from the root zone. Results showed that drought stress had not significantly affected plants canopy area. The lowest and highest shoots fresh and dry weights were recorded in treatments I100 and I7550, respectively. Roots fresh and dry weight and proline concentration were greater in I50 than the remaining irrigation levels. The shoot soluble carbohydrates content and root length were greatest in I50 level followed by I75 and I100. Also, there was an increasing trend in antioxidant enzymes activity from the second to fourth week after the commence of irrigation treatment. In I50, activity of ascorbat peroxidase, peroxidase and catalase enzymes were greater than the other irrigation levels. Superoxide dismutase was found to indicate greatest activities at the presence of I50 and I75 levels of irrigation.