تاثیر هگزاکونازول بر خصوصیات کمی و کیفی دو رقم سویا در شرایط تنش کم‌آبی

به منظور بررسی تاثیر مصرف هگزاکونازول بر صفات کمی و کیفی دو رقم سویا در شرایط تنش کم‌آبی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سال زراعی 90 - 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس به اجرا درآمد. عوامل مورد بررسی در این پژوهش شامل ارقام سویا (l17 و کلارک63)، غلظت هگزاکونازول (صفر و 35 میلی‌گرم در لیتر) و سطوح آبیاری (آبیاری مطلوب و تنش کم‌آبی در سطح 60 درصد تخلیه رطوبت قابل دسترس) بود. محتوای کلروفیل، نسبت fv/fm، عملکرد دانه، اجزای عملکرد، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، درصد پروتئین و روغن دانه بررسی شد. نتایج نشان داد که اکثر صفات تحت تاثیر تیمارهای آبیاری و هگزاکونازول قرار گرفتند و ارقام مورد بررسی نیز واکنش متفاوتی نسبت به تیمارهای آزمایش نشان دادند. کاربرد هگزاکونازول در هر دو سطح تیمار آبی و در هر دو رقم سبب افزایش عملکرد دانه گردید اما در شرایط تنش، میزان افزایش عملکرد دانه ناشی از کاربرد هگزاکونازول در رقم l17 (35/99 درصد) نسبت به کلارک63 (14/53درصد) در مقایسه با عدم کاربرد این ترکیب، بیشتر بود. از بین اجزای عملکرد تعداد غلاف در بوته بیشترین سهم را در تنظیم عملکرد دانه داشت. درصد پروتئین دانه در رقم کلارک63 در شرایط تنش کم‌آبی در پاسخ به تیمار هگزاکونازول 6/14 درصد افزایش یافت اما در رقم l17 تحت‌تاثیر این تیمار قرار نگرفت. درصد روغن تحت‌تاثیر هیچ یک از تیمارهای آزمایش قرار نگرفت. در مجموع در هر دو رقم کاربرد هگزاکونازول سبب تخفیف اثرات تنش کم‌آبی گردید و ارقام مورد بررسی عکس‌العمل متفاوتی نسبت به این ترکیب داشتند و در شرایط تنش عملکرد دانه رقم l17 عکس‌العمل مطلوب‌تری به هگزاکونازول داشت ضمن این‌که این ترکیب سبب بهبود کیفیت دانه رقم کلارک63 گردید.

Effects of Hexaconazole on Quantitative and Qualitative Characteristics of Two Soybean Cultivars under Water Deficit Stress Conditions

In order to investigate the effect of Hexaconazole (HEX) on quantitative and qualitative characteristics of two soybean (Glycine max L.) cultivars under water deficit stress, an experiment was conducted in the Faculty of Agriculture of Tarbiat Modares University in the year 20102011 as a factorial experiment in randomized complete block design arrangement. Factors examined in this study were soybean cultivars (L17 and Clark63), HEX concentration (0 and 35 mg/L) and water deficit stress levels (optimum irrigation and water deficit stress based on depletion of 60% of available soil moisture). Chlorophyll content, Fv/Fm, seed yield, yield components, biological yield, harvest index, protein and oil percentage of seeds were investigated. Results showed that water deficit stress and HEX application had significant effect on the most of traits and the cultivars showed different responses to the treatments. In both water treatments, HEX increased the yield of both cultivars but under water deficit stress increase in seed yield of L17 (35.99%) was higher than Clark63 (14.53%) in comparison with non HEX application. Among the effective factors on seed yield, number of pods per plant had the highest share in the seed yield. Under water deficit condition, seed protein percent of Clark63 increased (6.14%) in response to HEX treatment but in L17 the content of protein was not affected by HEX. Oil percentage of seeds was not affected by any of the treatments. In both cultivars, HEX increased resistance to water deficit stress and the cultivars showed different responses to HEX treatment and under water deficit the yield response of L17 to HEX was more notable, although this combination improved the grain quality of clark63.