تاثیر تلقیح با ریزوبیوم و میکوریزا بر واکنش سه توده یونجه به تنش شوری

این آزمایش گلدانی با هدف بررسی تاثیر تلقیح سه توده یونجه با ریزوبیوم و میکوریزا تحت تنش شوری به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1390 در دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا شد. در این آزمایش سه رقم رهنانی، همدانی و بمی در چهار سطح شوری (20، 60، 120 و 180 میلی‌مولار کلرید سدیم) و چهار تیمار تلقیح (شاهد، میکوریزا، ریزوبیوم و میکوریزا + ریزوبیوم) ارزیابی شدند. در اثر شوری ارتفاع، سطح برگ، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، درصد آغشتگی میکوریزایی ریشه، تعداد و وزن گره و هم‌چنین سطح کل، سطح ویژه، قطر و طول تجمعی ریشه گیاهان یونجه کاهش یافت. بیشترین مقادیر این صفات به‌ترتیب در تیمار تلقیح دو جانبه میکوریزا+ریزوبیوم، تلقیح با میکوریزا، تلقیح با ریزوبیوم و تیمار شاهد به‌دست آمد. درصد آغشتگی میکوریزایی، تعداد و وزن گره نیز در تیمار تلقیح دو جانبه بیشترین بود. میزان تاثیر مثبت تلقیح گیاهان بر رشد ریشه بیشتر از تاثیر آنها بر رشد اندام هوایی هوائی بود. میزان تاثیر تلقیح گیاهان با میکوریزا بیشتر از میزان تاثیر تلقیح با ریزوبیوم بود. رقم رهنانی در مقایسه با ارقام همدانی و بمی نسبت به تنش شوری متحمل‌تر بود. میزان کاهش وزن خشک گیاه در شرایط شور در تیمار تلقیح نشده نسبت به تیمارهای تلقیح شده بیشتر بود. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که تلقیح دو جانبه گیاهان با ریزوبیوم و میکوریزا موجب هم‌افزائی اثرات این دو میکروارگانیسم در بهبود رشد گیاه یونجه می‌شود، با این حال تلقیح دو جانبه نسبت به تلقیح گیاهان با میکوریزا و یا ریزوبیوم به تنهائی مزیت قابل ملاحظه‌ای از نظر تعدیل آثار شوری نداشت.