اثر کاربرد برگی اوره و کلات‌آهن بر تشکیل میوه، عملکرد و شاخص‌های کیفی و تغذیه‌ای انگور

کوددهی یکی از اصول مدیریتی مهم در تاکداری نوین است که با تاثیر مستقیم بر میزان تولید و کیفیت نهایی انگور و کشمش نقش مهمی در بهبود اقتصاد تاکداران دارد. تغذیه برگی یک روش سریع و کارآمد جهت تامین نیاز غذایی تاک به ویژه در مراحل بحرانی رشد است. در این پژوهش اثر کاربرد برگی اوره و کلات آهن (feeddha) هرکدام در سه سطح 0، 0.5 و 1 درصد به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در یک قطعه تاکستان بیدانه سفید 10 ساله واقع در روستای بهاره ملایر در سال 951394 اجرا شد. محلول پاشی طی سه مرحله شامل یک هفته قبل از شکوفایی گل ها، دو و پنج هفته بعد از ریزش جام گل ها انجام شد. میوه ها در هفته چهارم شهریورماه مطابق با شاخص بلوغ برداشت و برخی صفات کمی و کیفی میوه اندازه گیری شد. بیشترین درصد تشکیل میوه و عملکرد مربوط به تاک های تیمار شده با اوره یک درصد در ترکیب با آهن یک درصد و کمترین این شاخص ها مربوط به تاک های شاهد بود. برخلاف اسیدیته قابل تیتر، بیشترین محتوای مواد جامد محلول در تاک های تیمار شده با سطح آهن یک درصد مشاهده شد که البته با تاک های تیمار شده با آهن در ترکیب با اوره 0.5 درصد و یک درصد اختلاف معنی داری نداشت که حاکی از نقش کلیدی آهن در افزایش محتوای قند میوه است. اثر متقابل اوره و آهن بر فلاونوئید، فنول کل، آنتوسیانین و اسید اسکوربیک در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. محتوای فنول کل در تاک های تیمار شده با سطوح آهن 0.5 درصد و یک درصد به تنهایی بیشترین بود. بیشترین محتوای فلاونوئید در تیمار ترکیبی اوره 0.5 درصد در ترکیب با آهن یک درصد مشاهده شد. تجمع آنتوسیانین میوه در تاک های تیمار شده با آهن یک درصد بیش از سایر تیمارهای کودی بود. نتایج نشان داد که برای دستیابی به حداکثر عملکرد ترکیب کودی اوره و آهن یک درصد و برای دستیابی به کیفیت بیشتر ترکیب سطح متوسط اوره (0.5 درصد) با سطح بالای آهن (یک درصد) مطلوب تر است.