اثر تنش شوری بر رشد، عملکرد و برخی ویژگی‌های فیزیولوژیک ارقام سورگوم علوفه‌ای

ببه منظور بررسی اثر تنش شوری بر رشد، عملکرد و برخی ویژگی های فیزیولوژیک ارقام سورگوم علوفه ای، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شیراز انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح شوری آب آبیاری ((0.4) شاهد، 7 و 14 دسی زیمنس بر متر) به عنوان فاکتور اصلی و سه رقم سورگوم علوفه ای (پگاه، اسپیدفید سفید و قرمز) به عنوان فاکتورفرعی در نظر گرفته شدند. تنش شوری باعث کاهش معنی دار ویژگی های ارتفاع بوته و سطح برگ شد. بیشترین وزن خشک علوفه در تمام سطوح شوری متعلق به رقم پگاه بود. نتایج نشان داد که با افزایش شوری در دو رقم پگاه و اسپیدفید قرمز فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت از روند افزایشی معنی داری برخوردار بود، به طوری که در رقم پگاه با افزایش شوری به 14 دسی زیمنس بر متر در مقایسه با شاهد، آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز، پراکسیداز و کاتالاز به ترتیب به میزان2.1 ، 4.5 و 2.8 برابر افزایش نشان داد. با افزایش شوری تا سطح 14 دسی زیمنس بر متر در مقایسه با شاهد، نسبت سدیم به پتاسیم در اندام هوایی ارقام اسپیدفید سفید، قرمز و پگاه به ترتیب به میزان 10.7، 6.8 و 1.7 برابر افزایش یافت و در ریشه ارقام مذکور به ترتیب به میزان 9.6، 8.1 و 4.7 برابر افزایش نشان داد. با توجه به نتایج به نظر می رسد یکی از مکانیزم های تحمل به شوری در رقم پگاه، جذب و انتقال کمتر سدیم به اندام هوایی در مقایسه با دو رقم دیگر باشد که در نتیجه این شاخص می تواند، به عنوان یکی از معیارهای مهم در ارزیابی تحمل به شوری در گیاه سورگوم مطرح شود.