|
|
ارزیابی تحمل به شوری ارقام بومی خربزه ایرانی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
شفیعی هاجر ,حقیقی مریم ,فرهادی علی
|
منبع
|
توليد و فرآوري محصولات زراعي و باغي - 1398 - دوره : 9 - شماره : 1 - صفحه:51 -63
|
چکیده
|
به منظور بررسی واکنش ارقام بومی خربزه ایرانی به تنش شوری آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا در آمد. چهار سطح شوری به میزان صفر (شاهد)،6/6، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر nacl روی 14 رقم خربزه بومی ایرانی شامل: درگزی، خاتونی، عباس شوری، چاه پالیز، زرد ایوانکی، گرگاب، گنگی، صادراتی، دستگرد، سبز اصفهان، جلالی، قصری مشهدی، سوسکی و خاقانی به همراه دو هیبرید وارداتی آناناسی و دیاموند اعمال شد. با افزایش سطوح شوری به 6/6، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر شاخص نشت الکترولیتی و غلظت یون های سدیم در تمام ژنوتیپ ها افزایش یافت ولی بیشترین میزان افزایش این دو شاخص (به ترتیب 45/35 و 64/48 درصد) در رقم گنگی نسبت به شاهد مشاهده شد. فلورسانس کلروفیل در اثر تنش شوری 21/95 درصد در رقم درگزی نسبت به شاهد افزایش نشان داد. شاخص سبزینگی، غلظت یون پتاسیم برگ، نسبت پتاسیم به سدیم، وزن تر اندام هوایی و وزن خشک ریشه به ترتیب 52/31، 49/74، 82/19، 75/45 و 76 درصد در گیاهان شوری دیده رقم گنگی نسبت به شاهد کاهش نشان داد. از طرفی محتوای نسبی آب برگ 62/41 درصد و وزن تر ریشه 60/36 درصد در رقم زرد ایوانکی تحت شرایط تنش شوری، نسبت به شاهد کاهش نشان داد. تجزیه خوشه ای، ارقام را در سه گروه طبقه بندی کرد. ارقام سبز اصفهان، آناناسی، سوسکی و دیاموند به عنوان ارقام متحمل به شوری انتخاب شدند و به نظر می رسد بتوان از آنها به عنوان رقم های حاوی ژن های متحمل به شوری برای ایجاد ارقام اصلاح شده جدید که تحمل به شوری بالایی دارند، استفاده کرد. در نقطه مقابل ارقام درگزی، زرد ایوانکی و گنگی به عنوان حساس ترین رقم ها در برابر تنش شوری ناشی از کلرید سدیم تشخیص داده شدند.
|
کلیدواژه
|
نسبت پتاسیم به سدیم، نشت یونی، وزن خشک
|
آدرس
|
دانشگاه صنعتی اصفهان, دانشکده کشاورزی, گروه باغبانی, ایران, دانشگاه صنعتی اصفهان, دانشکده کشاورزی, گروه باغبانی, ایران, سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی, مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان, بخش تحقیقات گروه زراعی و باغی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Evaluation of Responses of Iranian Melon Cultivars to Salinity Stress
|
|
|
Authors
|
Shafie H. ,Haghighi M. ,Farhadi A.
|
Abstract
|
To study the response of Iranian melon cultivars to salinity stress a factorial experiment based on RCBD with 3 replications was conducted. Four salinity treatments (0, 6.6, 8 and 12 dS/m NaCl( and 16 muskmelon(Cucumis melo L.) cultivars namely lsquo;Dargazi rsquo;, lsquo;Khatooni rsquo;, Abbas shori rsquo;, lsquo;Chah paliz rsquo;, lsquo;Zard Ivanaki rsquo;, lsquo;Gorgab rsquo;, lsquo;Gongi rsquo;, Saderati rsquo;, lsquo;Dastgerd rsquo;, lsquo;Sabz Isfahan rsquo;, lsquo;Jalali rsquo;, Ghasri Mashhad rsquo;, Sooski rsquo;, lsquo;Khaghani rsquo;, with two imported hybrids lsquo;Annanasi rsquo; and lsquo;Diamond rsquo; were used. The results showed that along with increasing salinity levels to 6.6, 8, and 12ds/m, the highest increase in electrolyte leakage and Na+ concentration (45.35 and 64.48%, respectively) were observed in Gongi cultivar, compared with the control. The largest decrease in chlorophyll fluorescence was found to be 21.95% in Dargazi cultivar. Greenness index, K+ concentration of leaf, K+/N+, fresh weight of shoot and dry weight of root were decreased by 52.31, 49.74, 82.19, 75.45, 76%, respectively, in salt stressed Gongi plants. The greatest salt induced decreases in RWC (71.36%) and fresh weight of root (60.36%) were observed in Gongi and Zard ivanaki cultivars in comparison to the control plants. Cluster analysis divided the examined accessions to 3 groups. Sabz Isfahan, Ananasi, Sooski, and Diamond were recognized as salttolerant accessions which may contain tolerance genes which could be used to develop new modified cultivars with high salinity resistance. Dargazi, Zard ivanaki and Gongi were the most sensitive ones to the salinity stress.
|
Keywords
|
Electrolyte Leakage ,Dry Weight
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|