شبیه‌سازی رشد، عملکرد، نیتروژن دانه و کارایی مصرف آب ارقام ذرت دانه‌ای با استفاده از مدل Ceres-Maize

در این پژوهش، مدل ceres-maize برای ارقام هیبرید ذرت در شرایط اقلیمی گناباد مورد واسنجی، اعتبارسنجی و ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور آزمایشی به صورت کرت های دوبار خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام گرفت. عامل اصلی شامل سه رژیم آبیاری (آبیاری مطلوب، تنش ملایم و تنش شدید)، عامل فرعی در چهار سطح کود نیتروژن (صفر، 120، 180 و 240 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) و عامل فرعی فرعی متشکل از سه رقم هیبرید ذرت (dc 370، zp 677 وsc 704) بود. مدل ceres-maize با دقت بالایی حداکثر شاخص سطح برگ ارقام هیبرید ذرت دانه ای را شبیه سازی کرد، هرچند مقادیر پیش بینی شده در اغلب حالات کمتر از مقادیر واقعی بود. علاوه بر این، مدل به طور قابل قبولی عملکرد دانه و عملکرد زیست توده را برای سه رقم هیبرید مذکور پیش بینی کرد. روند تغییرات نیتروژن دانه ارقام هیبرید ذرت در رژیم های مختلف آبی و کودی توسط مدل، بسیار خوب شبیه سازی شد. البته مقادیر به دست آمده از مدل در اغلب تیمارها کمتر از مقادیر به دست آمده از آزمایش مزرعه ای بود. مدل به خوبی افزایش کارایی مصرف آب را در نتیجه کاهش فراهمی آب و افزایش کاربرد کود نیتروژن شبیه سازی کرد. با این حال؛ دقت مدل برای پیش بینی کارایی مصرف آب ذرت با افزایش سطح تنش خشکی به مقدار کمی کاهش یافته و اختلاف بین دو سری داده بیشتر شد. با توجه به نتایج این پژوهش، مدلceres-maize را می توان برای گرفتن تصمیمات مدیریتی در زراعت ذرت برای مناطق اقلیمی مشابه با محل این آزمایش توصیه کرد.