نقش برنامهریزی استراتژیک در توسعه منابع انسانی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
کاوسی اسماعیل
|
منبع
|
خط مشي گذاري عمومي در مديريت - 1389 - دوره : 1 - شماره : پيش شماره دوم - صفحه:147 -180
|
چکیده
|
از آنجا که امروزه منابع انسانی با ارزش ترین عامل تولید و منبع اصلی زاینده مزیت رقابتی و ایجادکننده قابلیتهای کلیدی هر سازمان است و عامل انسانی منبع راهبردی برای سازمانها محسوب شده لذا برنامهریزی منابع انسانی جزی برنامهریزی استراتژیک است و سنگ زیربنای برنامهریزی منابع انسانی شناخت مفروضاتی است که تصمیمات در آن اتخاذ میشود و درصورت پیش بینی و قضاوت مناسب، اهداف مورد انتظار تحقق مییابد. و همچنین بحث رویکرد استراتژیک در برنامهریزی منابع انسانی و متدولوژی برنامهریزی استراتژیک منابع انسانی است. چرا که این عوامل آن جنبهای از برنامهریزی استراتژیک سازمان است که به جای توجه به منابع مالی یا دیگر منابع به نیروی انسانی توجه دارد و تجزیه وتحلیل قوتها ، ضعفها ،فرصتها و تهدیدات با توجه به عوامل داخلی وخارجی تاثیر گذار بر فعالیتهای سازمان صورت میگیرد. از این رو بررسی الگوها ومدلهای مختلف برنامهریزی استراتژیک منابع انسانی و استفاده بهینه ار آنها در موسسات و سازمانها جهت برنامهریزی و بهسازی منابع انسانی مثمر ثمر خواهد بود.پس برنامهریزی استراتژیک گونهای از برنامهریزی است که در آن هدف، تعریف و تدوین استراتژیهاست. از آنجایی که استراتژی میتواند دارای عمر کوتاه یا بلند باشد برنامهریزی استراتژیک میتواند برنامهریزی بلندمدت یا کوتاهمدت باشد اما متفاوت از آنهاست. و همچنین برنامهریزی استراتژیک نگاه به آینده دارد و تمرکز بر آینده پیش بینی شده میباشد که این گونه تمرکز و آینده نگری در کل سازمان بالاخص در پیشرفت و توسعه منابع انسانی جایگاه خاصی دارد . پس به همین دلیل ما نیز در این مقاله به بررسی توسعه منابع انسانی ،برنامهریزی استراتژیک ، و نقش آن در توسعه منابع انسانی میپردازیم.
|
کلیدواژه
|
برنامهریزی استراتژیک ,توسعه منابع انسانی ,برنامه استراتژیک منابع انسانی ,نقش برنامهریزی استراتژیک در توسعه منابع انسانی
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق, عضو هییت علمی, ایران
|
|
|
|
|
|
|