ارتقای بهره وری و دموکراسی در پارادایم خدمات دولتی نوین

عوامل بسیاری، بخش دولتی را از بخش خصوصی متمایز می‌سازد و باعث تفاوت ماهیتی این دوبخش می‌گردد. این عوامل بر توفیق سطح پایین یا عدم موفقیت پروژه‌‌های ارتقای عملکردکه به تقلید از بخش خصوصی در سازمانهای دولتی پیاده سازی می‌شود نیزموثر است. این تفاوتها یکی از جدید‌ترین پارادایمهای فراگیرمدیریت دولتی با عنوان مدیریت دولتی نوین رابه چالش می‌کشد. پارادایم مدیریت دولتی نوین در تلاش است که بخش دولتی را هر چه بیشتر شبیه به بخش خصوصی سازد. یکی از مهمترین تفاوتهای این دو بخش تعدد ذینفعان در بخش دولتی و تفاوت و تعارض نیازهای آنان است که مدیریت این اهداف و نیازهای متعارض را دشوار می‌نماید. یکی از عوامل کلیدی در موفقیت سازمانهای بخش دولتی، درگیری و مداخله داوطلبانه و آگاهانه شهروندان در پروژه‌‌ها و فرایند‌‌های سازمانهای دولتی است. حمایت و مشارکت ذینفعان بخش دولتی خصوصا شهروندان در برنامه‌‌های مدیریت عملکرد باعث ارتقای مشروعیت سیستم و موفقیت این نوع برنامه‌‌ها می‌شود. در راستای پررنگ کردن مفهوم شهروندی و مداخله شهروندان، پارادایم جدیدی به نام پارادایم خدمات دولتی نوین شکل گرفته است که در این مقاله ضمن معرفی این پارادایم جدید، مبتنی بر چارچوب نظری این پارادایم، یک مدل مفهومی از عوامل ارتقای مداخله شهروندان که باعث ارتقای دموکراسی و توفیق برنامه‌‌های توسعه‌ای می‌گردد ارایه می‌گردد. در این مدل مفهومی، نقش کلیدی آموزش شهروندان و ارتقای آگاهی به عنوان زمینه سازان مشارکت و مشروعیت سیستم مورد تاکید قرار گرفته است. موضوعی که خالق تفکر پویا و خلاق در شهروندان بوده و ضامن ایجاد دموکراسی و فرهنگ بلند مدت مشارکت و توجه به منافع ملی در عین توجه به منافع فردی است. نتیجه این فرایند ارتقای بهره وری و عملکرد در عین ارتقای دموکراسی پایدار در جامعه است.