بررسی میزان باقی‌مانده نقره در کبد، کلیه و عضله جوجه‌های گوشتی پس از تجویز نانوسیلور

نانوسیلور یا همان نانوذرات نقره، یکی از پرکاربردترین ذرات در زمینه نانو می‌باشد. یکی از دلایل کاربرد گسترده این ذرات در واحدهای مرغداری به دلیل خاصیت ضدمیکروبی آنهاست. کاربرد بی‌رویه این مواد در واحدهای مرغداری سبب شد تا مقادیر باقی‌مانده نقره در بافت‌های عضله، کبد و کلیه مرغ‌های گوشتی پس از یک دوره مصرف خوراکی مورد ارزیابی قرار گیرد. در این بررسی270 قطعه جوجه‌ گوشتی یک روزه نژاد راس انتخاب گردید، ماده نانوسیلور مصرفی (نانوسید) ساخت شرکت بهبهان شیمی ایران بود. غلظت نانوسید مصرفی بین 1 تا 7 (ppm) در نظر گرفته شد. یک هفته پس از قطع مصرف نانوسیلور و پس از کالبدگشایی جوجه‌های تحت مطالعه از اندام‌های کبد،کلیه و عضله سینه قطعاتی به ابعاد 2 سانتی‌متر مکعب (جمعا 36 نمونه از هر اندام) اخذ شد. نتایج با استفاده از رویه glm و نرم‌افزار sas و آزمونduncan مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. میانگین کل باقی‌مانده نقره درگروه‌های مختلف ppm 5/1 بود و میزان باقی‌مانده نقره در بین گروه‌های آزمایشی اختلاف آماری در سطح کوچکتر از 1% را نشان می‌داد. میزان باقی‌مانده نقره در اندام‌های کبد و عضلات باهم اختلاف معنی‌داری نداشت، اما با مقدار باقی‌مانده در کلیه، اختلاف آماری را نشان داد. اثر متقابل عضو بر مقدار مصرف نیز معنی‌دار بود، که نشان می‌دهد میزان نقره باقی‌مانده در بافت اندام‌های مختلف بر اساس مقدار مصرف متفاوت می‌باشد. نتایج این مطالعه بیانگر این مطلب است که مصرف این مواد بایستی با احتیاط صورت پذیرد.