بررسی کارایی پلیمر قالب مولکولی در حذف بقایای آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین در نمونه‌های سینتتیک و شیر

از نگرانی‌های رو به رشد چند دهه اخیر در زمینه آلودگی محیط‌زیست، ایجاد مقاومت دارویی در انسان به‌علت مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها می‌باشد. هدف از انجام این پژوهش سنتز ذرات پلیمر قالب مولکولی جهت حذف آنتی‌بیوتیک اکسی‌تتراسایکلین از نمونه‌های آبی و بیولوژیکی (نمونه شیر) به روش غیرکووالانسی می‌باشد. تاثیر عوامل محیطی نظیر ph محلول (10-2)، زمان تماس (120-5 دقیقه) و مقدار ذرات پلیمر قالب مولکولی (1-0.1گرم بر لیتر) در بهینه‌سازی شرایط حذف مورد بررسی قرار گرفت. ذرات پلیمری سنتز شده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی و جذب و واجذب گاز نیتروژن شناسایی شدند. نتایج نشان داد که راندمان حذف در شرایط خنثی حداکثر بوده و با افزایش مقدار ذرات پلیمری راندمان حذف نیز افزایش می‌یابد. بهترین شرایط حذف اکسی‌تتراسایکلین در 6.5= ph، زمان 90 دقیقه و حداکثر ظرفیت جذب 280 میلی‌گرم برگرم تعیین شد. کارایی پلیمر سنتز شده در حذف اکسی‌تتراسایکلین از نمونه شیر مورد ارزیابی قرار گرفت. عملکرد ذرات پلیمری در حذف آنتی‌بیوتیک در نمونه‌های شیر تهیه شده از دامداری نشان داد که این نوع جاذب‌ها می‌توانند به کاهش موثر بقایای آلودگی‌های دارویی در نمونه‌های لبنی کمک کنند.