رابطه اطلاعات و سیاست‌گذار: واکاوی زمینه‌های بروز تنش

مقاله پیش‌رو با مدنظر قرار دادن رابطه اطلاعات و سیاست، به دنبال پاسخ به این سوال است که «زمینه‌ها و بسترهای بروز تنش میان اطلاعات و سیاست‌گذار چیست؟» به این منظور، در ابتدا نویسند تلاش می‌ورزد تا جایگاه اطلاعات در بستر -سیاست را بررسی و مشخص نماید. در این بخش تصریح می‌شود که اطلاعات در مفهوم کلی آن، کاملا در خدمت دولت و نظام سیاسی حاکم است و در عام‌ترین برداشت از آن، متغیری وابسته به سیاست (حکومت) است. سیاست، اطلاعات را سازمان‌دهی، هدایت و کنترل و نظارت و در صورت نیاز تغییر می‌دهد. پس از آن به بازخوانی رهیافت‌های موجود از رابطه میان اطلاعات و سیاست می‌پردازد. در این راستا، پنج رویکرد مورد بازشناسی قرار می‌گیرد که عبارتند از، رویکرد سنت‌گرایان (کنت)، جدایی کامل و استقلال اطلاعات از سیاست؛ رویکرد عمل‌گرایان (گیتس)، در سیاق سیاست قرار گرفتن اطلاعات با مشارکت در فرایند سیاست‌گذاری؛ نظریه آونگ، حرکت دائم اطلاعات میان دو نظریه سنت‌گرایان و عمل‌گرایان؛ نظریه طیف (بار- جوزف)، طیف چهارگانه رهیافت‌های رابطه اطلاعات و سیاست از جدایی کامل تا درهم‌آمیختگی کامل؛ رویکرد استبدادی، هضم شدن اطلاعات در سیاست. در آخر زمینه‌های بروز تنش میان اطلاعات و سیاست‌گذار را با اتکا به پژوهش میدانی در چهارچوب روش داده‌بنیاد با استفاده از ابزار مصاحبه عمیق و هم‌چنین منابع ثانویه مورد واکاوی قرار می‌دهد. نتایج حاصل نشان می‌دهد تفاوت‌های فرهنگی میان این دو، مهم‌ترین عامل ایجاد تنش در رابطه میان اطلاعات و سیاست می‌باشد. علاوه بر این، زمینه‌های دیگری نیز شناسایی و معرفی می‌شود