بررسی اثر اگزوپلی ساکارید استخراج شده از باکتری پروبیوتیک بومی ایران بر روی ترمیم زخم پوستی در موش نر نژاد ویستار پس از ایجاد زخم

پروبیوتیک‌ها میکروارگانیسم‌های زنده ای هستند که درصورت مصرف توسط انسان و یا حیوان، باعث اعمال اثرات مفید در سلامتی میزبان می شوند. اگزوپلی ساکاریدها (eps) یکی از مواد ترشحی باکتری های پروبیوتیک هستند. هدف از این مطالعه بررسی اثرeps استخراج شده بر روی ترمیم زخم پوستی می‌باشد.در ابتدا موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار به گروه‌های 5 تایی کنترل منفی، کنترل و تجربی به طورتصادفی تقسیم شدند و در پشت این موش‌ها زخمی مربعی شکل به ابعاد cm 5/1×5/1 ایجاد شده و روز جراحی روز صفر در نظرگرفته شد. 24 ساعت بعد از ایجاد زخم، گروه های کنترل و تجربی به ترتیب تحت درمان با اسرین و اسرین حاوی eps قرارگرفتند. اما گروه کنترل منفی هیچ گونه درمانی دریافت نکرد. برای تهیه پماد گروه تجربی، eps پودری حاصل از 20 میلی لیتر محیط کشت را با 80 میلی لیتر اسرین مخلوط گردید. زخم پوستی موش‌ها پس از کشته شدن در روزهای 3، 7، 14 و 21 برداشته شد و تحت مطالعات بافت شناسی و آماری قرار گرفتند. نتایج آزمایش ها به صورت میانگین ± انحراف معیار گزارش شد و از آزمون آماری anova برای تحلیل داده ها استفاده گردید.درصد بهبود زخم در روز بیست و یکم در گروه تجربی 01/2±32/95 بوده که اختلاف معناداری را در جهت افزایش بهبود زخم نسبت به دو گروه کنترل و کنترل منفی نشان داد (001/0p ). در روز بیست و یکم بررسی در گروه تجربی تداوم افزایش تعداد نوتروفیل ها و ماکروفاژها در این گروه می تواند نشان دهنده تداوم التهاب در زخم باشد.مطالعات حاضر نشان داد که eps استخراج شده از باکتری پروبیوتیک به طور معنی داری موجب تسریع روند بهبود زخم در موش صحرایی می شود.