بررسی اثر توسعه مالی بر انتشار گاز CO2 در ایران

مطالعه حاضر به بررسی رابطه بین انتشار گاز دی‌اکسیدکربن و شاخص‌های توسعه مالی به همراه متغیرهایی شامل درآمد سرانه واقعی بدون نفت، مصرف سرانه انرژی و نسبت صادرات و واردات به gdp، در ایران طی دوره 1352-1390، با استفاده از الگوی ardl پرداخته است. نتایج محاسبات نشان می‌دهد، کشش‌های بلندمدت انتشار دی‌اکسیدکربن نسبت به درآمد سرانه واقعی، مصرف سرانه انرژی و صادرات در ایران مثبت و نسبت به واردات منفی هستند. بر طبق نتایج به دست آمده، بدهی‌های نقدی به gdp و بدهی بخش خصوصی به سیستم بانکی به gdp، اثر مثبت و معنی‌داری، در بلندمدت به ترتیب برابر با (257/0) و (304/0) و در کوتاه‌مدت برابر با (175/0) و (233/0) بر انتشار دی‌اکسیدکربن در ایران داشته‌اند. علاوه‌براین، اثر شاخص دارایی‌های داخلی بانک‌های تجاری به کل دارایی‌های سیستم بانکی، بر انتشار co2 در ایران در بلندمدت بی‌معنی و در کوتاه‌مدت در سطح 90% معنی‌دار و در حدود (205/0-) برآورد شده است. نتایج آزمون علیت نشان داد که در کوتاه‌مدت یک رابطه علی یک طرفه از سه شاخص توسعه مالی بر انتشار گاز دی‌اکسیدکربن در ایران وجود دارد.