ارائه نظریه وزن‌کشی ساحات انسانی در تحلیل الگوی تصمیم‌گیری بر مبنای آرای فلاسفه متعالیه

«تصمیم‌گیری» از مهمترین محورها در زندگی انسان است؛ ولیکن در مباحث فلسفی، کمتر مورد توجه بوده است. مسئله این پژوهش این است که بر مبنای تحلیل آرای فلاسفه متعالیه (با محوریت ملاصدرا، علامه طباطبایی و استاد مطهری)، چه الگویی از تصمیم‌گیری، قابل طراحی و ارائه است. روش گردآوری داده‌ها، کتابخانه‌ای و روش پژوهش، تحلیل محتوای کیفی است. طبق یافته‌های پژوهش، مولفه‌های مختلف اعم از ساحات سه‌گانه انسانی (ساحتهای شناختی، عاطفی و رفتاری) و ابعاد آنها در تصمیم‌گیری انسان تاثیرگذار است، اما تحلیل الگوی تصمیم‌گیری، باید جامع و با لحاظ همه این مولفه‌ها در معیت یکدیگر باشد. هر کدام از این مولفه‌ها، مطلوب مخصوص به خود را دارد و در «فاعل تصمیم» به سمت آن، کشش ایجاد می‌کند؛ کشش‌هایی که بعضی همسو و بعضی غیر همسو (متعارض) است و هم‌چنین از لحاظ شدت و قدرت متفاوت است. در نهایت، طبق الگو و نظریه پژوهش، موازنۀ «مجموع کشش‌ها»، تعیین‌کنندۀ تصمیم است؛ آن گزینه‌ای که مولفه‌های حامیِ آن، از قدرت و وزن بیشتری برخوردار، و در نتیجه «مجموع کشش‌های ایجاد شده مولفه‌های حامیِ آن» بیشتر باشد، تصمیم خروجی خواهد بود. این تحلیل از تصمیم‌گیری در قالب الگوی مفهومی ارائه شده است که می‌توان آن را «نظریه وزن‌کشی ساحات و ابعاد انسانی در تحلیل الگوی تصمیم‌گیری» نامید.