نقش تجربۀ رویدادهای آسیب‌زای دورۀ کودکی و انحراف شخصیت در خطر استفاده از مواد در دانشجویان

تجربۀ رویدادهای آسیب‌زا در دوره کودکی و ویژگی‌های انحرافی شخصیت، خطر استفاده از مواد را افزایش می‌دهند. برای آزمون این فرض پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تجربۀ رویدادهای آسیب‌زای دورۀ کودکی و انحراف شخصیت در پیش‌بینی خطر استفاده از مواد در دانشجویان انجام گرفت. روش مطالعه حاضر همبستگی بود. تعداد 150 دانشجو که از بین جامعۀ دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی به روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب‌شده بودند، در این پژوهش شرکت کردند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس نیمرخ خطر مصرف مواد (کنورد، 2000)، مقیاس انحراف شخصیت (بدفورد و فولدز، 1978) و پرسشنامۀ محقق‌ساخته تجربۀ رویدادهای آسیب‌زا استفاده شد. داده‌های به‌دست‌آمده نیز با استفاده از آزمون‌های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که 14 درصد از کل واریانس خطر مصرف مواد به‌وسیله تجربۀ رویدادهای آسیب‌زای مرگ فردی محبوب آزار جنسی (02/0> p) و 18 درصد آن به‌وسیلۀ ویژگی‌های انحرافی بی‌اعتمادی به خود و سلطه‌پذیری (001/0>p) پیش‌بینی می‌شود. این نتایج بیان می‌کنند که تجربۀ رویدادهای آسیب‌زای دورۀ کودکی و ویژگی‌های انحرافی شخصیت دو عامل خطر مهم برای مصرف مواد هستند.