اثر بخشی آموزش کنترل تکانه و توجه بر پردازش هیجانی، تکانشگری و حواس پرتی دانش آموزان مبتلا به اختلال ریاضی

هدف این مطالعه، اثر بخشی آموزش کنترل تکانه و توجه بر پردازش هیجانی، تکانشگری و حواس پرتی دانش آموزان مبتلا به اختلال ریاضی بود. این پژوهش از نوع آزمایشی بوده و با طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر مقطع راهنمایی شهر اردبیل در سال تحصیلی 91-90 تشکیل دادند. نمونه پژوهش 60 نفر از دانش آموزان دارای اختلال ریاضی بود که از میان دانش آموزان پنج مدرسه راهنمایی شهر اردبیل بعد از شناسایی به وسیله آزمون ریاضی کی مت (1988) و انجام مصاحبه بالینی ساختار یافته به صورت تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش (کنترل تکانه و توجه) و گواه (20 نفر برای هر گروه) گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس پردازش هیجانی باکر و همکاران (2007)، تکانشگری بارات (1994)، آزمون ریاضی کی مت (1988) و حواس پرتی تولوز ـ پیرون (1986) استفاده شده است. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری (ancova) نشان داد آموزش برنامه های کنترل تکانه و توجه بر پردازش هیجانی، تکانشوری و حواس پرتی تاثیر دارد (0.001>p)؛ به این صورت که به کاهش هیجان های منفی، تکانشوری و حواس پرتی دانش آموزان مبتلا به اختلال ریاضی منجر می شود. بنابر یافته های این مطالعه، آموزش مهارت های کنترل تکانه و توجه به دانش آموزان مبتلا به اختلال ریاضی باعث کاهش تکانشگری و حواس پرتی می شود و می توان از این آموزش ها به عنوان روش های مداخله ای مناسب سود جست

The Effectiveness of Impulse Control and Attention Training on Emotional Processing, Distractibility and Impulsiveness in Students with Dyscalculia

The aim of this study was the effectiveness of impulse control and attention training on emotional processing, attention, impulsiveness and distractibility of students with dyscalculia. This was a pilot study and pretest posttest was administered to the control group. The population of the study were all secondary school students in the academic 9091 in Ardabil city. The sample of 60 students with dyscalculia were among five middle school students in Ardabil After identifying the math test by Key Math (1988) and the Structured Clinical Interview was selected randomly and the experimental groups (impulse control and attention) and control (n = 20 for each group) were assigned. To collect data from Emotional processing scale Backer amp; etal (2007), Barrett Impulsivity (1994), Key Math Test (1988) and distraction Toulouse Peyronie's (1986) is used. Univariate analysis of covariance (ANCOVA) showed that training programs for impulse control and emotional processing, attention, impulsiveness and distractibility impact (Pamp;ge;001). This means reducing negative emotions, impulsiveness and distractibility students with dyscalculia may be. According to our findings, skills, impulse control and attention to students with dyscalculia may decrease impulsivity and distractibility and one of our training as appropriate interventions advantage