اثربخشی تئاتر‌درمانی بر خودکنترلی، عملکرد اجتماعی انطباقی و وابستگی به بازی‌های رایانه‌ای دانش‌آموزان وابسته به بازی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تئاتر‌درمانی بر خودکنترلی، عملکرد اجتماعی‌‌انطباقی و وابستگی به بازی‌های رایانه‌ای دانش‌آموزان وابسته به بازی است که درقالب مطالعه‌ای نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون‌‌پس‌آزمون‌‌پیگیری با گروه کنترل انجام شد. جامعۀ آماری را کلیۀ دانش‌آموزان مشغول به تحصیل در دورۀ اول متوسطۀ شهر اصفهان در سال تحصیلی 99-98 تشکیل دادند که از پرسشنامۀ وابستگی به بازی‌های رایانه‌ای فرهادی (1396) نمرات بیشتر از 50 کسب کردند. از بین 150 نفر از افراد جامعه، 30 نفر به‌صورت هدفمند انتخاب شدند و تصادفی در دو گروه 15نفرۀ آزمایش و کنترل قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان هر دو گروه پرسشنامۀ خودکنترلی تانگنی و همکاران (2004)، مقیاس عملکرد اجتماعی‌‌انطباقی پرایس و همکاران (2002) و پرسشنامۀ وابستگی به بازی‌های رایانه‌ای فرهادی (1396) را تکمیل کردند. جلسات تئاتردرمانی در 8 جلسۀ 90دقیقه‌ای به‌شیوۀ گروهی و هفتگی برای گروه آزمایش برگزار شد؛ اما شرکت‌کنندگان گروه کنترل تا پایان مرحلۀ پیگیری، مداخله‌ای دریافت نکردند. پس از اتمام دورۀ آموزشی و 3 ماه پس از اجرای پس‌آزمون، هر دو گروه دوباره سنجش شدند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و نرم‌افزار 24 spss  استفاده شد. نتایج نشان داد تئاتر‌درمانی میزان خودکنترلی و عملکرد‌ اجتماعی‌‌انطباقی را در دانش‌آموزان افزایش و وابستگی به بازی‌های رایانه‌ای را در این گروه کاهش داده است و نتایج در دورۀ پیگیری سه‌ماهه نیز از ثبات لازم برخوردار بوده است (0.05>p). نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت کاربرد تئاتردرمانی درراستای بهبود خودکنترلی، عملکرد اجتماعی‌‌انطباقی و کاهش علائم وابستگی به بازی دانش‌آموزان تاکید دارد.

Evaluate the Effectiveness of Theater Therapy on Self-Control, Adaptive Social Functioning and Computer Game Addiction of Game Addicted Students

The aim of this study was to investigate the effectiveness of theater therapy on selfcontrol, social and adaptive performance and dependence on computer games of gamedependent students, which was conducted in a quasiexperimental design. The statistical population consisted of all students studying in the first year of high school in Isfahan in the academic in 20182019, who obtained more than 50 marks from Farhadi (2017) researchermade computer game addiction researchermade questionnaire. Out of 150 people from the mentioned community, 30 people were purposefully selected and randomly divided into two groups of 15 people. Participants in both groups completed Tangney selfcontrol questionnaire (2004), Price et all Social Performance Scale (2002) and Farhadi Computer Game Addiction Questionnaire (2017). Theatrical therapy sessions were held in 8 90minute group sessions per week for the experimental group; But the participants in the control group did not receive any intervention until the end of the followup phase. After completing the training course and also 3 months after the posttest, both groups were reassessed. Analysis of variance with repeated measures and SPSS 24 software were used to analyze the data. The results showed that theater therapy increased the level of selfcontrol and adaptive social performance in students and reduced computer game addiction in this group and the results were stable in the quarterly followup period (p<0.05). The results of the present study emphasize the importance of using theater therapy in order to improve selfcontrol, adaptive social functioning and reduce the symptoms of students’ play addiction.