تاثیر برنامۀ مداخلۀ مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی بر میزان رفتارهای کلیشه‌ای کودکان مبتلا به اختلال طیف درخودمانده با عملکرد بالا

در پژوهش حاضر، اثربخشی برنامۀ مداخلۀ مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی بر میزان رفتارهای کلیشه‌ای کودکان مبتلا به اختلال طیف درخودمانده با عملکرد بالا بررسی شد. روش پژوهش، شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون‌‌پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری، همۀ کودکان مبتلا به اختلال طیف درخودمانده با عملکرد بالا در شهر اصفهان بودند. نمونه‌ شامل30 نفر از کودکان مبتلا به اختلال طیف درخودمانده با عملکرد بالا بود که به‌روشِ نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و به‌طورِ تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جاگماری شدند (15نفر). ابزار پژوهش، مقیاس رفتارهای کلیشه‌ای بولدفیش و همکاران (2000) بود. گروه آزمایش مداخلۀ مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی را طی 29 جلسۀ 60دقیقه‌ای (هر هفته، سه جلسه) دریافت کردند. مربیان آزمودنی‌ها قبل و پایان مداخله با روش مصاحبۀ انفرادی مقیاس را تکمیل کردند. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد برنامۀ مداخلۀ مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی بر کاهش میزان ابعاد رفتارهای کلیشه‌ای آزمودنی‌ها تاثیر معناداری داشته است (0.001>p). درمجموع، مشاهده شد که برنامۀ مداخلۀ مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی می‌تواند در جهت کاهش رفتارهای کلیشه‌ای کودکان مبتلا به اختلال طیف درخودمانده با عملکرد بالا استفاده شود.