نقش واسطه ای سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا در اثر طرد ادراک شده از سوی مادر بر طرحواره های رهاشدگی و محرومیت هیجانی در زنان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای سبک‌های دلبستگی ناایمن در اثر طرد مادرانه‌ ‌ادراک‌شده بر طرحواره‌های رهاشدگی و محرومیت هیجانی در زنان انجام شد. جامعه‌ این پژوهش، همه زنان ساکن شهر اصفهان بودند. نمونه ‌پژوهش حاضر شامل 102 زن بود که در دامنه ‌سنی 20 تا 45 سال قرار داشتند. نمونه‌گیری به روش دردسترس انجام شد. شرکت‌کنندگان پرسش‌نامه‌های طرحواره‌های ناسازگار اولیهپرسش‌نامه کوتاه (یانگ، 1998)، سبک دلبستگی بزرگسال (هزن و شیور، 1978) و طرد و پذیرش و کنترل بزرگسال پرسش‌نامه مادر (روهنر،1991) را کامل کردند. فرضیه‌های پژوهش از طریق تحلیل رگرسیون و آزمون سوبل تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که از بین سبک‌های دلبستگی ناایمن، سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا در اثر طرد مادرانه‌ ‌ادراک‌شده بر طرحواره‌های رهاشدگی و محرومیت هیجانی نقش واسطه‌ای ایفا می‌کند. نتایج این پژوهش فهم ما را از چگونگی شکل‌گیری طرحواره‌های ناسازگار اولیه از طریق تعاملات با والدین در سالهای اولیه زندگی افزایش می‌دهد و همچنین به گسترش دانش در زمینه فرایندهای موثر درمانی بر اساس نظریه‌های دلبستگی‌محور کمک می‌کند.