بررسی جامعه‌شناسانۀ کاربرد نظام اعتقادی در ادبیّات داستانی کودک و نوجوان (براساس مطالعه موردی آثار هوشنگ مرادی‌کرمانی)

از گسترده‌ترین بخش‌های ادبیّات هر ملتی، ادبیّات مربوط به کودکان و نوجوانان است که نقش مهمی در آماده‌سازی آنان برای ورود به عرصه‌های اجتماعی ایفا می‌کند. در این بین نهادهای دینی فرهنگی ازجمله نهادهای بنیادین (به ویژه در جوامع اسلامی) هستند که در ادبیّات داستانی کودک و نوجوان موردتوجه خاص قرارگرفته‌اند؛ لذا در این تحقیق که با هدف شناخت هر چه بهتر چگونگی معرفی و انعکاس نظام اعتقادی در آثار کودکان و نوجوانان صورت پذیرفته، تلاش شده است تا به شیوه توصیفی و تحلیلی و باتوجه به نظریه ساختارگرایی تالکوت پارسونز، این مسئله در آثار منتخب هوشنگ مرادی‌کرمانی، از برجسته‌ترین نویسندگان آثار داستانی کودک و نوجوان کشورمان بررسی شود. در این پژوهش نظام اعتقادی آثار داستانی موردمطالعه، در دو قالب کلیِ نهادهای دینی و باورهای عامیانه بررسی و برای تبیین بهتر مطالب، جداول ‌و نمودارهای لازم ارائه شده است. نتیجه این پژوهش نشان از آن دارد که نهادهای دینی به عنوان یکی از مهم‌ترین نهادهای بنیادین جامعه، در این آثار انعکاس یافته است و باتوجه به فرهنگ اسلامی جامعه ایرانی، مسائل مذهبی در راس توجه نویسنده قراردارد.