تحلیل برخی از استعاره‌‌های مفهومی فارسی با استفاده از الگوی شبکه‌‌ای و ادغام

ژیل فوکونیه و مارک ترنر، موضوعِ استعاره مفهومی را موردی خاصّ از یک عرصه عامّ‌‌تر و وسیع‌‌تر دانسته‌‌اند؛ این عرصه وسیع‌‌تر، تحلیل سازِ کارِ دستگاه ذهن به وقتِ مواجهه با دامنه‌‌های مفهومی است. ایشان برای توصیف این فرایند، از اصطلاح «فضای ذهنی» یا «مفهومی» استفاده می‌‌کنند. آنان معتقدند که برای درک بسیاری از پیچیدگی‌‌های اندیشه آدمی، الگوی یک یا دو دامنه‌‌ای کفایت نمی‌‌کند، بلکه باید در تشریح اندیشه تصویری انسان، یک الگوی شبکه‌‌ای (یا چندین فضایی) فراهم آورد. یک الگوی شبکه‌‌ای، از فضاهای ورودی و فضای ادغام‌‌شده و فضای فراگیر تشکیل می‌‌شود. در این مقاله، هدف آن است که نشان دهیم چگونه این الگو می‌‌تواند تحلیلِ استعاره مفهومی را دقّت بخشد و خواننده را در تحلیلِ عناصرِ خیالِ شعری یاری رساند. همچنین بررسی خواهیم کرد که الگویِ شبکه‌‌ای برایِ تحلیلِ استعاره‌‌هایِ مفهومیِ فارسی، خاصّه در شعر، تا چه انداره کارآمد است.