«حلقه در گوش کردن» در تاریخ و ادب فارسی

«حلقه در گوش کردن» آیینی کهن است که در میان اقوام و گروه‌‌‌‌‌‌‌‌های مختلف اجتماعی، و برای مقاصد گوناگون معمول بوده است. بررسی‌‌‌‌‌‌‌‌ها نشان می‌دهد که از گذشته‌های دور، هم در گوش انسان‌‌‌‌ها و هم در گوش حیوانات حلقه می-‌‌‌کرده‌‌‌‌اند و هرچند گونه‌‌‌‌هایی از آن را به قصد زینت و آرایش به کار می‌‌‌‌برده‌‌‌‌اند، غالباً برای گروه‌‌‌‌های فرودست جامعه، نشانه غلامی و بردگی بوده است. نگارندگان در این مقاله، با تامّل در پیشینه این آیین در طول تاریخ و استخراج شواهد و نمونه‌‌‌‌های متعدّد آن از متون ادبی و تاریخی، کاربردها و معانی مختلف و تنوّع جنس و شکل این حلقه‌‌‌‌ها را در عرصه تاریخ و ادب فارسی نشان داده‌‌‌‌اند.