بررسی مقایسه‌ای عوامل انسجام در دو کتاب «سفر به گرای 270 درجه» و «دل دل‌ دادگی»

در این مقاله با بهره‌گیری از نظریه انسجام در چارچوب نظری دستور نقش‌گرای نظام‌مند هلیدی، به تحلیل انسجام و پیوستگی در متن دو رمان دفاع مقدس یعنی «سفر به گرای 270 درجه» و «دل دل‌دادگی» پرداخته‌ایم تا مشخص شود در این دو کتاب چگونه از مولفه‌های انسجام به منظور دست‌یابی به پیوستگی متن استفاده شده است. از دیدگاه هلیدی انسجام یکی از معیارهای معنادار بودن متن است و حضور عوامل مختلف انسجامی متن را از غیر متن متمایز می‌کند؛ پس خلا وجود عوامل انسجامی در متن می‌تواند در رساندن و انتقال معنای نهفته در آن اشکال ایجاد کند. در این پژوهش مشخص گردید که در «سفر به گرای 270 درجه» میزان استفاده از عوامل انسجام دستوری و انسجام پیوندی با 43.5% برابر بوده و در مرتبه بعدی 13% نیز از عوامل انسجام واژگانی استفاده شده است در حالی‌که در «دل دل‌دادگی» میزان استفاده از این عوامل به ترتیب 40%، 31% و 29% بوده است. دلیل این اختلافات به سبک متفاوت دو نویسنده در روایت و خط سیر زمانی روایت بازمی‌گردد. در مجموع نیز بسامد استفاده از همه عوامل انسجام در هر سه بخش دستوری، پیوندی و واژگانی در «دل دل‌دادگی» بیش از «سفر به گرای 270 درجه» بود به جز مولفه ادات افزایشی. نکته دیگر آن‌که استفاده بیش از هنجار از مولفه‌هایی مانند تضاد و ادات علّی در «دل دل‌دادگی» نشان از چندصدایی و در مقابل عدم استفاده از ادات علّی و بسامد پایین استفاده از تضاد، نشان از روایتی تک‌صدا از جنگ در «سفر به گرای 270 درجه» دارد.

compaative study of cohesion factirs in two books safar be geraye 270 daraje and del-e-deldadegi

in this article, using the theory of cohesion in the theoretical framework of halliday’s systematic role-oriented order, we have discussed to the analysis of cohesion and continuity in the texts of two ‘holy defense’ novels, namely safar be geraye 270 daraje and del-e-deldadegi to make it clear. in the sentences of these two books, how the components of different types of coherence are used in order to achieve the coherence of the text. from halliday’s point of view, coherence is one of the criteria for the meaningfulness of a text and the presence of various coherence factors of the text from the non-text distinguishes. therefore, the absence of cohesive factors in the text can create difficulties in conveying and conveying the meaning hidden in it.  in this research, it was determined that in safar be geraye 270 daraje the rate of using grammatical cohesion factors and connective cohesion was equal to 43.5% and in the next order, 13% of lexical cohesion factors were used, while in del-e-deldadegi the amount of grammatical factors used was 40%, lexical factors 31% and connective factors 29%. the reason for these differences is due to the different style of the two authors in the narration and the time course of the narration. in general, the frequency of using all cohesion factors in all three grammatical, linking and lexical sections in del-e-deldadegi was more than safar be geraye 270 daraje except for the component of additive letters. another point is that the use of components such as contradiction and causative letters is more than the norm del-e-deldadegi is a sign of polyphony, and in contrast to the lack of use of causative letters and the low frequency of using contradiction, it indicates a monophonic narrative of war in safar be geraye 270 daraje.