بررسی رابطه سلامت روان و کیفیت زندگی با نقش واسطه‌ای سلامت معنوی در دانشجویان

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی برازش مدل روابط ساختاری سلامت روان با کیفیت زندگی با آزمون نقش واسطه‌ای سلامت معنوی در دانشجویان بود. روش: پژوهش حاضر از نوع مدل روابط ساختاری بود. جامعۀ آماری این پژوهش را کلیۀ دانشجویان دانشگاه ارومیه در سال تحصیلی 95-1394 تشکیل می‌داد. از این جامعۀ آماری تعداد 200 دانشجو به صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات، از پرسشنامۀ سلامت روان گلدبرگ، فرم کوتاه 36 سوالی کیفیت زندگی و سلامت معنوی پولوتزین و الیسون استفاده شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و نرم‌افزار amos تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: ضرایب استاندارد مسیرها حاکی از آن است که مسیر کیفیت زندگی با سلامت روان (65/0 =β) و مسیر کیفیت زندگی به سلامت معنوی (59/0 =β) در سطح آماری معنادار است. همچنین نتایج حاکی از معنادار بودن مسیر غیر مستقیم کیفیت زندگی به سلامت روان از طریق سلامت معنوی است. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، سلامت معنوی می‌تواند تعدیل‌کنندۀ رابطۀ بین کیفیت زندگی با سلامت روان باشد.