بررسی رابطۀ علی بین اخلاق کار اسلامی و خلاقیت، با توجه به اثرات میانجی توانمندسازی روان ‌شناختی و احساس انرژی

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطۀ علّی بین اخلاق کار اسلامی و خلاقیت، با در نظر گرفتن نقش میانجی توانمندسازی روان‌شناختی و احساس انرژی در میان اعضای هیئت ‌علمی بود. روش: به منظور انجام این مطالعه نمونه‌ای به حجم 196 نفر عضو هیئت ‌علمی به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای از اعضای هیئت ‌علمی دانشگاه ارومیه انتخاب شدند. داده‌ها از طریق پرسشنامه‌های استاندارد انرژی در کار، خلاقیت در کار، توانمندسازی روان‌شناختی و اخلاق کار اسلامی جمع‌آوری شد. همچنین، به منظور ارزیابی روابط بین متغیّرهای مکنون و اندازه‌گیری‌شده در الگوی مفهومی، از مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که اخلاق کار اسلامی با خلاقیت، توانمندسازی روان‌شناختی و احساس انرژی رابطۀ مثبت و معنادار دارد. همچنین، رابطۀ بین اخلاق کار اسلامی و خلاقیت از طریق توانمندسازی روان‌شناختی و احساس انرژی در کار میانجی‌گری می‌شود. به عبارتی؛ اخلاق کار اسلامی از طریق توانمندسازی روان‌شناختی و احساس انرژی در کار موجب تقویت خلاقیت اعضای هیئت ‌علمی می‌شود. نتیجه‌گیری: توانمندسازی روان‌شناختی و احساس انرژی در کار، رابطۀ بین اخلاق کار اسلامی با خلاقیت را تحت تاثیر قرار می‌دهند. این نتایج بر ضرورت بازشناسی نقش میانجی این دو متغیّر در بررسی رابطۀ علّی اخلاق کار اسلامی با خلاقیت تاکید می‌کند.