بررسی نقش واسطه‌گری عزّت نفس در رابطۀ بین ابعاد الگوهای ارتباطات خانواده و بهزیستی معنوی

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش واسطه‌گری عزّت نفس در رابطه بین ابعاد الگوهای ارتباطات خانواده و بهزیستی معنوی انجام شد. روش: شرکت‌کنندگان این پژوهش شامل 346 نفر(192 دختر و 154 پسر) از دانشجویان مشغول به تحصیل در سال 94-1393 دانشگاه شیراز بودند که به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب شدند. به منظور بررسی متغیّرهای پژوهش، هر یک از شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌های الگوهای ارتباطی خانواده(کوئرنر و فیتزپاتریک، 2002)، عزّت نفس(روزنبرگ، 1989) و بهزیستی معنوی(بردل و همکاران، 2011) را تکمیل کردند. پایایی ابزارهای پژوهش به وسیله ضریب آلفای کرونباخ و روایی آنها به کمک روش تحلیل عاملی تعیین شد. یافته‌ها: نتایج حاکی از روایی و پایایی قابل قبول آزمونها بود. مدل فرضی با استفاده از روش آماری تحلیل مسیر با استفاده از رگرسیون چندگانه به روش متوالی همزمان بر اساس مراحل بارون و کنی تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده پیش‌بینی کنندۀ معنادار عزّت نفس و بهزیستی معنوی است. همچنین بین عزّت نفس و بهزیستی معنوی رابطۀ معناداری وجود دارد و عزّت نفس به عنوان یک متغیّر واسطه‌ای بین هر دو نوع جهت‌گیری گفت‌وشنود و همنوایی با بهزیستی معنوی نیز ایفای نقش می‌کند. نتیجه‌گیری: ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده با واسطه‌گری عزّت نفس نقش موثری در شکل‌گیری بهزیستی معنوی داشته است.