پژوهشی در تعامل بین اعتماد سازمانی و سکوت سازمانی کارکنان (مورد مطالعه: کارکنان و اعضای هیئت علمی دانشگاه بوعلی‌سینا)

هدف: این پژوهش با هدف بررسی رابطۀ اعتماد سازمانی و سکوت سازمانی کارکنان انجام شده است. روش:پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نوع توصیفی همبستگی است. جامعۀ آماری شامل 759 نفر از کارکنان و اعضای هیئت علمی دانشگاه بوعلی­سینا است. اندازۀ نمونه مطابق با فرمول کوکران، 198 نفر برآورد شد و نمونه‌برداری به شیوۀ تصادفی طبقه‌ای متناسب صورت گرفت. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامۀ اعتماد سازمانی پاین و سکوت سازمانی موریسون و میلیکن استفاده شد. پایایی هر دو پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب 91/0 و 92/0 محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها، از نرم‌افزارهای spss.20 و lisrel.8.53 استفاده شد که حاصل تحلیلها در قالب شاخصهای آمار توصیفی و آزمونهای آمار استنباطی و مدل‌یابی معادلات ساختاری ارائه شده است.یافته‌ها: نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین اعتماد سازمانی و ابعاد آن به استثنای بُعد نظارت و کنترل متقابل، با سکوت سازمانی رابطۀ منفی و معناداری وجود دارد. همچنین بررسی شاخصهای برازندگی، حاکی از آن بود که مدل مورد استفاده در پژوهش از برازش قابل قبولی برخوردار بوده و منطبق بر مدل مفهومی پژوهش است. نتیجه‌گیری:ارتقای اعتماد سازمانی در بین کارکنان و اساتید دانشگاه یکی از عوامل ضروری در ترغیب کارکنان به ارائۀ پیشنهادها و نظرات سازنده دربارۀ مسائل پیش روی سازمان است