ارائۀ مدلی از نقش تجربیات معنوی و هوش هیجانی بر تاب‌آوری دانشجویان (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه سمنان)

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ تجربیات معنوی و هوش هیجانی با میزان تاب‌آوری در بین دانشجویان دانشگاه سمنان در نیمسال اول سال تحصیلی 95-94 انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی است. جامعۀ آماری دانشجویان دانشگاه سمنان (13089 نفر) بودند که با استفاده از فرمول کوکران نمونه‌ای به تعداد 384 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای اندازه‌گیری شامل پرسشنامه‌های تجربیات معنوی(غباری بناب، غلامعلی و محمدی، 1384)، تاب‌آوری(کانر و دیویدسون، 2003) و هوش هیجانی(شات و همکاران، 1998) بود. برای بررسی این رابطه از روشهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته‌ها:بین تجربیات معنوی و هوش هیجانی با تاب‌آوری رابطۀ معناداری وجود دارد. همچنین هوش هیجانی و تمامی مولفه‌های تجربیات معنوی(به جز تجربیات سلبی) می‌توانند تاب‌آوری را پیش‌بینی کنند. نتیجه‌گیری: دانشجویانی که از تجربیات معنوی بیشتر و هوش هیجانی بالاتری برخوردار باشند، تاب‌آوری بیشتری در مقابل سختی‌ها و مشکلات زندگی و تحصیلی و در شرایط پر خطر خواهند داشت