پیش بینی افکارخودکشی بر اساس نگرش مذهبی و توکل به خدا

هدف: هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی افکار خودکشی براساس سطح توکل به خدا و نگرش مذهبی بود. روش: مطالعه‌ی توصیفی تحلیلی حاضر به بررسی ارتباط بین نگرش مذهبی و سطح توکل به خدا با افکار خودکشی دانشجویان دانشگاه ازاد اسلامی واحد ارسنجان در سال 1394-1393  پرداخته است. با نمونه‌گیری به روش در دسترس تعداد 176 دانشجو ( 97 دختر و 79 پسر) به عنوان افراد تشکیل دهنده گروه نمونه انتخاب شدند و به سه پرسشنامه پاسخ دادند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه افکار خودکشی بک، پرسشنامه نگرش مذهبی و پرسشنامه توکل به خدا بودند. در پژوهش حاضر با توجه به فرضیه‌ها برای تجزیه و تحلیل آماری از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان استفاده شد. یافته ها: یافته‌ها نشان دادند توکل به خدا و نگرش مذهبی 43درصد از واریانس افکار خودکشی را تبیین می کند. همچنین نتایج نشان دادند که سطح توکل به خدا در مقایسه با نگرش مذهبی ازقدرت پیش‌بینی کننده‌گی قوی‌تری برای افکار خودکشی برخوردار است. به علاوه بعد باورهای دینی از سایر ابعاد نگرش مذهبی (پیامدی , عاطفی و مناسکی)توانایی بیشتری در پیش بینی افکار خودکشی دارد در حالیکه بعد مناسکی ضعیف ترین پیش کننده افکار خودکشی است. نتیجه گیری: اعتقادهای مذهبی و نگرش‌های توحیدی، عواملی اند که می‌توانند دیدگاه و درک افراد را از مشکل‌های زندگی در جهت مثبت تغییر دهند. پژوهش های آینده لازم است میزان تعمیم پذیری این یافته ها را بررسی کنند