سنجش هوش فرهنگی و بررسی عوامل جمعیت‌شناختی موثر بر آن در بین دانشجویان دانشگاه

هدف: هدف از این پژوهش، سنجش هوش فرهنگی و بررسی عوامل جمعیت‌شناختی موثر بر آن بوده است. روش: تحقیق در بین 20000 دانشجوی مقاطع و رشته‌های مختلف تحصیلی یک دانشگاه دولتی بزرگ انجام شده است. از این جامعه، نمونه‌ای تصادفی به حجم 320 نفر گرفته شد و پرسشنامه بومی‌شده هوش فرهنگی (که صحت آن توسط تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی، تصدیق شد) در میان آنها توزیع و اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون تی یک نمونه‌ای، ‌تی نمونه‌های مستقل، تحلیل واریانس(anova)، یو من ویتنی و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌ها نشان می‌دهد که میانگین امتیاز هوش فرهنگی در این دانشجویان کمی بالاتر از متوسط است؛ در حالی که تفاوت معناداری در امتیاز هوش فرهنگی از نظر جنسیت، مقطع و رشته تحصیلی بین افراد وجود ندارد؛ متغیّر محل سکونت (خوابگاهی یا غیر خوابگاهی) تفاوت در هوش فرهنگی دانشجویان را تبیین می‌کند. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش درخصوص عوامل تشکیل‌دهنده هوش فرهنگی، گویای تفاوت معنادار میان انگیزش هوش فرهنگی در میان دختران و پسران؛ دانش فرهنگی در میان دانشجویان خوابگاهی و غیر خوابگاهی؛ و دانش و انگیزش فرهنگی میان دانشجویان تحصیلات تکمیلی و سایرین است. رشته تحصیلی در هیچ کدام از عوامل، تفاوت معنادار ایجاد نکرده است