بررسی رابطه دینداری و سرمایه اجتماعی در میان دانشجویان دانشگاه اصفهان

هدف: این مقاله با هدف بررسی رابطه میان دینداری و سرمایه اجتماعی دانشجویان در دانشگاه اصفهان انجام شد. روش: روش تحقیق در جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها، پیمایشی است. این مطالعه بر روی 234 نفر از دختران و پسران دانشجوی دانشگاه اصفهان صورت گرفته است؛ برای جمع‌آوری اطلاعات، از پرسشنامه استفاده شده و اعتبار آن، به روش صوری و پایایی آن، به کمک آماره آلفای کرونباخ سنجیده شده است. داده‌ها از طریق نرم‌افزار اس.پی.اس.اس تجزیه و تحلیل شدند. سرمایه اجتماعی با استفاده از الگوی فوکویاما در چهار بُعد هنجارهای نهادی، ساختمندی خودجوش، برون‌زاد ساختمندی و هنجارهای طبیعی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که به غیر از متغیّر برون‌زاد ساختمندی که رابطه معناداری با دینداری ندارد، بقیه ابعاد سرمایه اجتماعی(هنجارهای نهادی، ساختمندی خودجوش) رابطه‌ای مستقیم و معنادار با میزان دینداری افراد دارد. نتیجه‌گیری: نتیجه پژوهش حاکی از آن است که عقاید مذهبی تاثیر مثبتی روی سرمایه اجتماعی دارد و سبب افزایش میزان سرمایه اجتماعی در سطح جامعه می‌شود.