بررسی وضعیت گرایش به نماز خواندن در بین دانشجویان بر حسب متغیّرهای جمعیت‌شناختی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت گرایش به نماز خواندن در بین دانشجویان مونث و مذکر در سطح دانشگاههای کشور انجام شد. روش: روش مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی از نوع پیمایش بود. شرکت‌کنندگان 2376 دانشجوی رشته‌ها و مقاطع مختلف تحصیلی 11 دانشگاه دولتی بودند که به پرسشنامه‌های ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و گرایش به نماز پاسخ دادند. با تحلیل عاملی پرسشنامه گرایش به نماز، گویه‌ها به چهار مولفه شامل گرایش به نماز، آثار نماز، اجتناب از نماز و امام جماعت دسته‌بندی شدند. تفاوت این چهار مولفه و نمره کل پرسشنامه در متغیّرهای جمیعت‌شناختی رشته تحصیلی، جنسیت، وضعیت تاهل، نوع پذیرش در دانشگاه، سال چندم تحصیلی، مقطع تحصیلی، سهمیه پذیرش و محل سکونت فعلی دانشجویان مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: یافته های تحقیق حاکی از معنادار بودن (05/0 > p) تفاوتها در میزان گرایش به نماز در بین دخترها و پسرهای دانشجو، بین رشته‌های مختلف تحصیلی و سایر متغیّرهای گروه‌بندی بود. همچنین یافته‌ها نشان داد که گروه مجرد نسبت به گروه متاهل در مولفه‌های توجه به نقش امام جماعت میانگین نمره بالاتری به دست آوردند. پسرهای مجرد نسبت به پسرهای متاهل ادراک مثبت‌تری به نقش امام جماعت دارند. پسرهای مجرد و متاهل در میزان گرایش به نماز مشابه هستند؛ در حالی که دخترهای متاهل بیش از دخترهای مجرد به طرف نماز گرایش نشان می‌دهند. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد،‌ در مولفه‌های نقش امام جماعت، گرایش به نماز، تصور مثبت به آثار نماز و نمره کل مقیاس گرایش به نماز، گروه مونث نسبت به گروه مذکر از میانگین نمرات بالاتری برخوردارند؛ در حالی که در مورد مولفه اجتناب از نماز و ادراک خنثی به آثار نماز، وضعیت بر عکس است. این نشان می‌دهد که دخترها نسبت به پسرها به نماز گرایش بیشتری دارند.