اثربخشی آموزش برنامۀ کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر راهبردهای نظم‌جویی شناختی هیجانی و نگرانی آسیب‌شناختی دانشجویان دارای احساس غربت

چکیده هدف: هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر راهبردهای نظم‌جویی شناختی هیجانی و نگرانی آسیب‌شناختی دانشجویان دارای احساس غربت بود. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود. با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده از بین کلیۀ دانشجویان دختر جدیدالورود ساکن خوابگاه مقطع کارشناسی دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 97-1396 که پرسشنامۀ احساس غربت را پاسخ دادند و نمرۀ آنان بالاتر از 108 بود، 40 نفر انتخاب و به صورت کاملاً تصادفی در دو گروه 20 نفرۀ کنترل و آزمایشی گمارده شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ نظم‌جویی شناختی هیجانی(cerqp)، مقیاس نگرانی آسیب‌شناختی و پرسشنامۀ احساس غربت بود. داده‌ها با استفاده نرم‌افزار spss21 و توسط شاخصهای توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد بین پس‌آزمون دو گروه در میزان راهبردهای نظم‌جویی شناختی هیجانی مثبت،‌ راهبردهای نظم‌جویی شناختی هیجانی منفی و نگرانی آسیب‌شناختی، تفاوت معناداری به لحاظ آماری وجود داشت. نتیجه‌گیری: آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر بهبود راهبردهای نظم‌جویی شناختی هیجانی و کاهش نگرانی آسیب‌شناختی دانشجویان دارای احساس غربت تاثیر معناداری دارد.

The Effectiveness of MindfulnessBased Stress Reduction Training on Cognitive Emotional Regulation Strategies and Pathological Worry Students with Homesickness 

Objectives:The purpose of this study is to investigate the effectiveness of education on the reduction of mindfulnessbased stress on cognitiveemotional ordering strategies and pathologic worries of students with a sense of excitement. Method: The present study is a semiexperimental design with pretestposttest design with control group. A simple random sampling method was used to select all new female students in the undergraduate dormitory, academic year of 9697, a researcherinchief of Ardebil, who answered the questionnaire of alertness and scored more than 108, 40 were selected. A completely randomized design was used in experimental and control groups. Each of the groups had 20 members. The research instrument was CognitiveEmotional Ordering Questionnaire (CERQP), Pathological Concern Scale, and Alertness Questionnaire. Data were analyzed using SPSS21 software and descriptive statistics and covariance analysis. Results: The results of covariance analysis showed that there was a significant positive correlation between posttest and emotional cognitiveemotional ordering (P<0/000,F=93/91( negative emotional cognitive behavioral strategies (P<0/000,F=227/76( and pathological anxiety (P<0/000,F=169/92(, there was a statistically significant difference. Conclusion: Mental stress reduction education has a significant effect on improvement of cognitiveemotional ordering strategies and reduction of pathologic worries of students with alertness.