پیش‌بینی اعتیاد به اینترنت بر اساس ناگویی طبعی، هیجانات تحصیلی مثبت و منفی و خودمهارگری در دانشجویان

هدف: پیش‌بینی اعتیاد به اینترنت بر اساس ناگویی طبعی، هیجانات تحصیلی مثبت و منفی و خودمهارگری در دانشجویان. روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعۀ آماری آن، دانشجویان دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 96-1395 بود که از میان آنان 400 نفر بر اساس جدول مورگان و با نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. جمع‌آوری داده‎ها از طریق پرسشنامه‌های اعتیاد به اینترنت یانگ، ناگویی طبعی بگبی، هیجانات تحصیلی مثبت و منفی پکران و خودمهارگری تانجی صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده‎ها نیز با روش آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و آزمون تی دو گروه مستقل انجام گرفت. یافته‌ها: دشواری در شناسایی و توصیف احساسات، تفکر عینی و هیجانات تحصیلی منفی، با اعتیاد به اینترنت در دانشجویان رابطۀ مثبت و معنادار دارد. از سویی بین هیجانهای تحصیلی مثبت و خودمهارگری اولیه و منع‌کننده، با اعتیاد به اینترنت رابطۀ منفی و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیّرهای ناگویی طبعی، هیجانات تحصیلی مثبت و منفی و خودمهارگری قادرند 24 درصد از تغییرات اعتیاد به اینترنت را در دانشجویان پیش‌بینی کنند. از طرفی، بین دانشجویان دختر و پسر در متغیّر اعتیاد به اینترنت تفاوت معنادار وجود دارد و دانشجویان پسر از اعتیاد به اینترنت بالایی برخوردارند. نتیجه‌گیری: توجه به نقش ناگویی طبعی، هیجانهای منفی و افزایش هیجانهای مثبت و خودمهارگری آنها می‌تواند بر اعتیاد به اینترنت تاثیرگذار باشد.