بررسی بیماری های ایرانیان از نگاه سفرنامه نویسان خارجی در دورة قاجاریه

بیماری و روند بهبود آن امری طبیعی بین مردم و اقوام مختلف بوده است.انسان ها به تدریج با توجه به تحصیلات تجربی و تحصیلات آکادمیک به بررسیو درمان بهتر و عمیق تر بیماری ها پرداختند. در دورة قاجار طب و طبابت بر پایةروش های طب سنتی قرار داشته و حکیمان برای درمان بیماری ها از رو شهایضد و نقیضی استفاده می کردند. از دورة ناصری تا حدودی از روش های طبمدرن استفاده شد. از جمله رو شهای مدرن ورود پزشکان اروپایی به دربار ایرانبود. پولاک پزشک دربار ناصرالدین شاه از معروف ترین این پزشکان است.از دورة صفویه با ورود اروپاییان به ایران، یکی از منابع مهم در تاریخ اجتماعیایران سفرنامه ها و خاطرات این اروپاییان است. این افراد شامل بازرگانان،ماموران سیاسی و سفرا، سیاحان و از جمله پزشکان بودند. بیشترین سفرنامه وخاطرات از دورة قاجار بدست ما رسیده است.برخی از این یادداشت ها در بردارندة اطلاعات جالبی در مورد بیماری ایرانیانو وضعیت پزشکی در ایران است. این جستار بر آن است تا بیمار یهای ایرانیاناز زوایای مختلف و روند و چگونگی بهبود آنان را از دید سفرنامه نویسانخارجی در دورة قاجار مورد بررسی قرار دهد.