پیش‌بینی قابلیت‌های نوآوری بر اساس سبک رهبری اصیل در آموزش و پرورش

زمینه: یکی از هدف‌های عملیاتی و راهکارهای آن در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، استقرار نظام خلاقیت و نوآوری در آموزش و پرورش در راستای تربیت جامع و بالندگی معنوی و اخلاقی است. از طرفی؛ رهبری اصیل، از جمله تئوری‌های جدیدی است که برای الهام بخشی و به کار گرفتن ظرفیت روان‌شناختی زیردستان و ایجاد قابلیت‌های نوآوری مطرح شده‌است. هدف: هدف اصلی این پژوهش پیش‌بینی قابلیت‌های نوآوری براساس سبک رهبری اصیل در آموزش و پرورش است. روش: روش تحقیق، توصیفی از نوع هبستگی و پیش‌بینی بود. جامعه آماری ما شامل کلیه کارمندان اداره آموزش و پرورش شهرستان قوچان بود. که نمونه‌ای به اندازه 95 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شد. برای بررسی ادراک کارکنان از رهبری اصیل از پرسشنامه استاندارد الیو و والومبا(2007) و برای بررسی قابلیت‌های نوآوری از پرسشنامه استاندارد تسای و همکاران(2001) استفاده شد. پایایی پرسشنامه‌ها با آلفای کرونباخ به ترتیب برای رهبری اصیل 91/0 و برای قابلیت‌های نوآوری87/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون t، همبستگی و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد مولفه‌‌های رهبری اصیل به جز پردازش متوازن در کارکنان آموزش و پرورش بالاتر از جامعه است. در مورد قابلیت‌های نوآوری تفاوت معنادار نمی‌باشد. همچنین مولفه‌های رهبری اصیل48 درصد توانایی پیش‌بینی قابلیت‌های نوآوری را دارند و 52درصد باقیمانده مربوط به سایر عوامل می‌باشد. با توجه به مقادیر به دست آمده از آزمون t، زیرمقیاس خودآگاهی(یکی از زیر مقیاس‌های رهبری اصیل) با 44/0 = β بر میزان قابلیت‌های نوآوری در سطح 5 درصد بیشترین تاثیر معنادار را دارد(p<0.05). نتیجه‌گیری: باتوجه به وجود رابطه و پیش‌بینی قابلیت‌های نوآوری براساس سبک اصیل رهبری، پیشنهاد می‌شود مدیران و رهبران آموزش و پرورش، با کاربست این سبک رهبری و رویکردهای اجرایی مناسب آن، زمینه ایجاد قابلیت‌های نوآوری را در زیردستان فراهم کنند