نظام های مغزی فعّال سازی/بازداری رفتاری با واسطه گری کنترل درونی در تدوین مدل خلاقیت

زمینه: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش نظام مغزی بازداری/فعال سازی رفتار و کنترل درونی در تدوین مدل الگوی خلاقیت است. روش پژوهش: نمونه آماری این پژوهش 334 نفر از بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند به شیوۀ چند مرحله ای است که توسط سه ابزار سیستم بازداری/فعال سازی رفتاری کارور و وایت (1994)، کنترل درونی راتر (1996) و خلاقیت عابدی (1372) مورد بررسی قرار گرفتند.  پژوهش حاضر از نوع همبستگی است که جهت تحلیل نتایج از مدل یابی معادلات ساختاری بهره گرفته شد.  نتیجه گیری: نتایج مدل برازش یافته نشان داد که سیستم بازداری رفتاری تنها به طور مستقیم کاهش دهندۀ خلاقیت است و سیستم فعال سازی رفتاری به طور غیر مستقیم با واسطه گری افزایش کنترل درونی ارتقا دهنده خلاقیت است. نقش واسطه گری کنترل درونی در مدل مذکور بحث و بررسی شد.

The Behavioral Inhibition/Activation System and Locus of Controlin Codification of Model for Creativity

Abstract      Purpose: The aim of this study was to investigate the role of behavioral activation system (BAS), behavioral inhibition system (BIS) and locus of control on creativity.      Method: In this study, the sample included 334 male and female students of Islamic Azad University of Brigand in 20132014. Behavioral activation / behavioral inhibition system scales of Carver/Whit 1994, locus of control scales of Ratter 1966, creativity scales of Abide 1372 were used. This is a correlational research, then, structural equations were used for analyzing the result.      Finding: This research shows that the inhibition system directly and negatively is significant to decrease creativity by increasing internal control. The role of internal control in that model was searched.