نقش پنج عامل شخصیت، هوش هیجانی و مدیریت زمان در پیش‌بینی خلاقیت

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش پنج عامل شخصیت، هوش‏هیجانی و مدیریت‏ زمان در پیش‌بینی خلاقیت اجراشده است.روش: این پژوهش از نوع همبستگی است که جامعه آماری آن را دانش‌آموزان دبیرستانی شهرستان مهدی‌شهر در سال تحصیلی 93-1392 تشکیل دادند. از میان آنان 250 دانش‌آموز از مقطع دبیرستان به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل فرم کوتاه 60 سوالی مقیاس ویژگی‌های شخصیتی نیو، پرسشنامه صلاحیت هیجانی، پرسشنامه شرح شخصیتی مدیریت زمان و آزمون سنجش خلاقیت تورنس فرم b بود. داده‌ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه (شیوه ‌گام‌به‌گام) تحلیل شد.یافته‌ها: یافته‏ها نشان داد که رابطه بین هوش هیجانی با خلاقیت معنادار نیست؛ اما بین پنج عامل شخصیت و خلاقیت در مولفه‌های مسیولیت‌پذیری و انعطاف‌پذیری رابطه مثبت و معنادار و در مولفه روان‌نژندی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. رابطه بین مدیریت زمان با خلاقیت تنها در مولفه‌های توجه به کار و نوع تمرکز مثبت و معنادار است. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که انعطاف‌پذیری بیشترین ضریب تاثیر مثبت و معنادار را برای پیش‌بینی خلاقیت دارد و بعد از آن روان‌نژندی برای پیش‌بینی خلاقیت تاثیر منفی و معنادار دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون برای پیش‌بینی خلاقیت بر اساس مولفه‌های مدیریت زمان نشان داد توجه به کار بیشترین ضریب تاثیر مثبت و معنادار دارد. بعد از آن استراتژی عملکرد تاثیر منفی و معنادار و بعدازآن نوع تمرکز تاثیر مثبت و معنادار را دارد. نتیجه‏گیری: یافته‌های تحقیق دارای تلویح‌های کاربردی است.