چگونگی تدریس با جهت گیری الهی- فرهنگی مبحث تابع در درس ریاضی عمومی

تدریس با جهت‌گیری الهی فرهنگی یکی از بهترین روش‌ها برای ایفای نقش تربیتی استاد به شکل گفتاری است؛ یعنی آموزش دروس تخصصی به دانشجویان به‌گونه‌ای که دانشجو به خداشناسی، دین‌داری و خودباوری نزدیک‌تر شود. ضرورت تدریس با این شیوه، این است که دانشجویان ضمن کسب علم، ایمان‌شان نیز تقویت می‌گردد و باعث می‌شود دانش‌آموختگان دانشگاه نسبت به زمان ورود به دانشگاه مومن‌تر و متدین‌تر شوند. بنابراین یکی از ضروری‌ترین اقدامات در این خصوص، تدریس با جهت‌گیری الهی فرهنگی است. تدریس با جهت گیری الهی فرهنگی، اهدافی از جمله آموزش برای رضای خدا، آموزش علم همراه با اخلاق و تربیت و همچنین تربیت دانشجو به گونه ای که علم خود را برای خدمت به بشر و آرامش و آسایش و تعالی او به کار گیرد، به دنبال دارد. باور قلبی، علاقه مندی و مهارت استاد از مقدمات تدریس با جهت‌گیری الهی فرهنگی است؛ بدون اعتقاد قلبی و تمایل درونی، استفاده از این روش تدریس، بی فایده و گاهی هم مخرب است. استاد می تواند برای بیان مطالب دینی در خلال مباحث درسی از روشهای مختلفی از جمله پیوند و گریز الهی فرهنگی استفاده نماید. در این مقاله سعی شده است برای تدریس با جهت گیری الهی فرهنگی مبحث تابع، در درس ریاضی عمومی روشهایی ارائه گردد