اثربخشی محیط آموزشی تعاملی بواسطه ی تلفیق نمایش های خلاق با روش تدریس پنج مرحله ای بایبی بر مهارت تفکر خلاق دانش آموزان

هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی محیط آموزشی تعاملی بواسطه ی تلفیق نمایش های خلاق با روش تدریس پنج مرحله ای بایبی بر مهارت تفکرخلاق و مولفه های آن در دانش آموزان دختر پایه‌ی چهارم ابتدایی شهر همدان انجام شد. روش: روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از منظر شیوه ی اجرا، نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. جامعه‌ی پژوهش کلیه دانش‌آموزان دختر پایه‏ی چهارم شهر همدان به تعداد 1219 نفر بود. حجم نمونه‌ شامل 90 نفر از دانش‌آموزان پایه‌ی چهارم بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی ساده به سه گروه تقسیم شدند. طرح مداخله در 12 جلسه آموزشی (هر جلسه به مدت 60 دقیقه) اجرا شد. برای جمع آوری داده ها از آزمون خلاقیت تورنس (1974) استفاده شد. روایی آزمون خلاقیت تورنس نیز با نظر متخصصان تایید و پایایی آن 85/0 تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با کمک نرم‏افزار spss تحلیل شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد طراحی آموزش کلاس درس مبتنی بر محیط آموزشی تعاملی بواسطه-ی تلفیق نمایش‌های خلاق با روش تدریس پنج مرحله ای بایبی تاثیر مثبتی در پرورش مهارت تفکر خلاق و مولفه های آن نسبت به طراحی آموزشی کلاس درس مبتنی بر نمایش خلاق و طراحی آموزشی کلاس به شیوه ی متداول (سخنرانی) دارد. نتیجه گیری: محیط آموزش تعاملی به واسطه ی نمایش های خلاق موجب افزایش تفکر خلاق می شوند، زیرا جریان آموزش را به سمتی هدایت می کند که در آن دانش آموزان از طریق فعالیت و توجه بیشتر به جزییات پدیده و موضوع مورد یادگیری به تفکر بیشتر درباره ی مسائل برانگیخته می شوند و راه حل های متنوع را به طریق روش های بدیع ارائه می دهند.