تاثیر موسیقی بر خلاقیت و پیشرفت تحصیلی درس ریاضی دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر موسیقی بر خلاقیت و پیشرفت تحصیلی درس ریاضی دانش آموزان دوره ابتدایی به شیوۀ علّی- مقایسه ای بود. روش: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه هنرجویان در کلاس های موسیقی شهرستان شیراز در سال 1400 بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند. در این راستا 50 نفر از دانش آموزان دوره ابتدایی شهر شیراز که دوره آموزش موسیقی دیده بودند با 50 نفر از دانش آموزانی که براساس جنسیت و پایه تحصیلی همتاسازی شدند و آموزش موسیقی ندیدند، انتخاب گردیدند و با استفاده از مقیاس خلاقیت تورنس (1974) و آزمون ریاضی محقق ساخته ارزیابی شدند. روایی وپایایی ابزرها بررسی گردید و برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss (نسخۀ 24) استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که در خلاقیت و ابعاد آن تفاوت معنی داری به نفع دانش آموزانی که آموزش موسیقی دیده اند وجوددارد. از نظر تعامل گروه و جنسیت تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. همچنین در بررسی تفاوت بین ابعاد خلاقیت در دانش آموزانی که آموزش موسیقی دیده اند، نتایج نشان داد بُعد سیالی، بیشترین میانگین و بعد ابتکار کمترین میانگین را نشان داد. همچنین در نمره ریاضی دانش آموزان بر اساس گروه، جنسیت، تعامل گروه و جنسیت تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: . پژوهش حاضر تاییدی بر نقش آموزش موسیقی بر پرورش توانایی خلاقیت بر دانش آموزان بود. نظم، هماهنگی، سیالی و توان بداعت و دقت و توجه در پرداختن به موسیقی از عواملی است که نقش مهمی در پرورش خلاقیت دارد وبنظر می رسد توجه برنامه ریزان و معلمان به این امر ضروری است.