رابطۀ ساختار هدفی کلاس درس با خلاقیت و نقش میانجی نیازهای اساسی

هدف: پژوهش حاضر، با هدف بررسی رابطه بین ساختار هدفی کلاس درس با خلاقیت و نقش میانجی نیازهای اساسی انجام شده است. روش: در این پژوهش از طرح تحقیق توصیفی - همبستگی استفاده شد. جامعۀ آماری این پژوهش کلیۀ دانش آموزان دختر و پسر دوره دوم متوسطه شهر سمنان در سال تحصیلی 1401-1400 است که تعداد 220 نفر از آنان به شیوه تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. داده های پژوهش به وسیله پرسشنامه های خلاقیت عابدی، ساختار ادراک شدۀ کلاس درس (میگلیو همکاران) و نیازهای روانشناختی اساسی لاگواردیا و همکاران جمع آوری شد و سپس تحلیل آماری با استفاده از مدل‌یابی معادلات ساختاری با نرم افزار spss و amos انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که اثر جهت گیری هدفی تبحری و عملکردی بر نیازهای اساسی مثبت و معنادار است. همچنین بین نیازهای اساسی و خلاقیت نیز، رابطه معناداری وجود دارد؛ اما اثر جهت گیری هدفی اجتنابی بر نیازهای اساسی معنادار نیست. یافته دیگر پژوهش حاضر بیانگر این است که اثر سه متغیر برونزاد جهت گیری هدفی تبحری، عملکردی و اجتنابی بر خلاقیت معنادار نیست. نتیجه‌گیری: بین جهت گیری هدفی با خلاقیت، رابطه معناداری به طور مستقیم دیده نشده است؛ اما زمانی که برآورده شدن نیازهای اساسی در فرد تقویت شود با افزایش سطح استقلال، شایستگی و ارتباط، می توان خلاقیت را در ساختار هدفی کلاس درس ارتقاء داد.