بررسی تاثیر سیاست های درک شده ارزیابی عملکرد کارکنان دولت بر خلاقیت کارکنان با نقش تعدیل گر رفتار سیاسی

هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر سیاستهای درک شده ارزیابی عملکرد کارکنان دولت بر خلاقیت آنان با نقش تعدیل‌گر رفتار سیاسی است. روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی پیمایشی کاربردی و جامعه مورد مطالعه در این پژوهش 264 نفر از مدیران و معاونین بانک مرکزی است. در این پژوهش برای سنجش سیاستهای ارزیابی عملکرد از پرسشنامه استاندارد سیاست‌های اداک شده ارزیابی عملکرد پوون (2013) شامل 15 گویه، برای خلاقیت کارکنان از پرسشنامه استاندارد تورنس (1979) با 20 گویه در 4 بعد سیالی، انعطاف، ابتکار، بسط و برای رفتار سیاسی کارکنان از پرسشنامه استاندارد رفتارهای سیاسی دوبرین (1978) شامل 15 گویه در سه بعد عوامل فردی، مدیریتی و سازمانی استفاده شده است. لازم به ذکر است با توجه به غیرنرمال بودن توزیع داده ها برای آزمون فرضیه‌های تحقیق از روش معادلات ساختاری و نرم افزار smartpls3 استفاده شده است. یافته ها: یافته ها این پژوهش نشان می‌دهد که ادارک کارکنان از سیاستهای ارزیابی عملکرد بر خلاقیت با نقش تعدیل‌گر رفتار سیاسی کارکنان تاثیر قابل توجهی دارد. همچنین سیاستهای درک شده ارزیابی عملکرد کارکنان دولت بر خلاقیت، سیالی، بسط جزئیات، ابتکار و انعطاف موثر است. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق سازمان های دولتی می‌توانند با مدیریت ادارک کارکنان در خصوص سیاستها و خط مشی‌ها ارزیابی عملکرد بر خلاقیت آنان تاثیرگذار باشند، اما توجه به نقش تعدیل‌گر رفتار سیاسی ضروری است.