رابطه سبک‌های یادگیری و مولفه‌های آن با خلاقیت و مولفه‌های آن در دانش آموزان پسر دبیرستان

هدف: هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین سبک‌های یادگیری و مولفه‌های آن با خلاقیت و مولفه های آن در بین دانش‌آموزان دبیرستانی پسر می‌باشد. روش‌: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی کانونی می‌باشد. جامعه آماری شامل همه دانش‌آموزان پسر دبیرستان‌های شهرستان کوهدشت است. تعداد کل این جامعه 1320 دانش‌آموز بود که از این جامعه آماری، تعداد 370 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش آزمون مداد کاغذی چندپاسخی برای سنجش خلاقیت عابدی (1372) و پرسشنامه (سیاهه) سبک‌های یادگیری کلب (1985) بود. یافته‌ها: نتایج آزمون همبستگی کانونی بین سبک‌های یادگیری با خلاقیت و مولفه‌های آن‌ها نشان می دهد بین سبک‌های یادگیری با خلاقیت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، میان دانش‌آموزان با سبک‌های یادگیری متفاوت از لحاظ خلاقیت تفاوت وجود دارد. نتیجه‌گیری: در مجموع می‌توان بیان کرد خلاقیت با سبک های یادگیری دانش‌آموزان ارتباط مستقیمی داشته و در صورت مناسب بودن خلاقیت در ابعاد معنادار سیالی، ابتکار، انعطاف پذیری و بسط، می‌توان انتظار داشت که یادگیری دانش‌آموزان در ابعاد تجربه عینی، مشاهده تاملی، مفهوم سازی انتزاعی و آزمایشگری فعال بهبود یابد.