نگاهی نو به پدیده پرخاشگری جوانان ونوجوانان بر اساس ویژگی‌های فردی ،خانوادگی و اجتماعی (مورد مطالعه: جوانان پسر 25 18سال شهر شهرکرد)

هدف: خشونت یکی از آسیب‌‌های عمده در جهان امروز است که معمولاً توسط کنشگران فردی یا جمعی، علیه خود (خودکشی یا خودآزاری) یا علیه دیگری (دیگرکشی یا دیگر آزاری) اعمال می‌‌شود. هدف از پژوهش حاضر نگاهی نو به پدیده پرخاشگری جوانان ونوجوانان بر اساس ویژگی‌های فردی ،خانوادگی واجتماعی (مورد مطالعه: جوانان پسر 25 18سال شهر شهرکرد) می‌باشد. روش پژوهش: پژوهش حاضرازحیث رویکرد کمی و از نظر استراتژی، توصیفی پیمایشی است.همچنین از منظر مخاطب شناسی ،کاربردی و از لحاظ جمع آوری داده پژوهشی میدانی است. روش نمونه‌‌گیری نیز خوشه‌ای چند مرحله‌ای تصادفی و ابزار گردآوری داده‌ها نیز پرسشنامه محقق ساخته 28 سوالی شامل سه مولفه فردی با 12 سوال ،مولفه خانوادگی با 8 سوال و مولفه اجتماعی با 8 سوال استفاده شد. روایی و پایایی پرسشنامه‌ها به ترتیب از طریق روایی صوری و آلفای کرونباخ وپایایی از روش اعتبار محتوا تائید شد .جامعه آماری شامل جوانان پسر 25 18 ساله شهر شهرکرد می باشد و حجم نمونه تعداد 120 نفر از جوانان پیش گفته بود. یافته ها: با توجه به نتایج بدست آمده و تحلیل‌‌های صورت گرفته مقدار آماره t بدست آمده برای ویژگی‌های فردی برابر 21.897، برای ویژگی‌های خانوادگی برابر 15.895 و برای ویژگی های اجتماعی برابر 16.484 است به گونه‌‌ای که این مقدار درهمه موارد بزرگتر از 1.96 می‌باشد. نتیجه‌گیری: با بررسی‌‌های صورت گرفته، نتایج حاصله از تحقیق حاضر بیان می‌‌دارد که تمایل به پرخاشگری بر اساس ویژگی‌‌های فردی شامل مهارت‌‌های ارتباط موثر(مدیریت هیجان، کنترل خشم، حل مسئله و...) و بر اساس ویژگی‌‌های خانوادگی شامل نحوه تربیت فرزندان، خشونت والدین، خانواده ناباب و بر اساس ویژگی‌‌های اجتماعی شامل آسیب‌‌های اجتماعی می‌‌باشد و برای مهار خشونت جوانان بایستی برای هرکدام از ویژگی‌های ذکر شده پیشنهادهای کاربردی ارائه شده، اجرائی شود.